круга, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Абл. Тое ж, што і кругом у 2 знач. Падбярэцкі хадзіў круга бочкі (А.Пташнікаў). Конь ... пачаў бегаць па сухім круга Андрэя, атрасаючыся (там жа).
