кругом, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Размоўн. і абл. Тое ж, што і вакол у 2 знач. Кругом яго [двара] там тын яловы («Тарас на Парнасе»). Азіраецца Сымон кругом сябе (З.Бядуля). Кругом ямы стаяць з кіямі (нар.). Ой, пайду я кругом луга (нар. песня).

Паведаміць пра недакладнасьць