наўпроць, прысл. Абл. У знач. прыназ. - з Д. Тое ж, што і напроці. Куды ты яго выпраўляеш наўпроць ночы? □ І ў кожнай складцы царавых маршчын, ў замерлых бліках хворых іх вачоў глядзіць намер крывавы палачоў: знайсці канцы няведаных прычын, якія рэзкім махам сцялі ход жыцця ў няволі, ў горы і бядзе, наўпроць якому новае вядзе паўстаўшы, уз'юшаны народ (Ц.Гартны).
