поверху, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Тое ж, што і паверх. Раптам пабег ад сянец па хаце - шу-шу-шу-шу! - лёгкі пошумак, быццам вецер прайшоў поверху ўмёрзлага ў балота чароту (У.Паўлаў).
