Пасьля 9 клясы вучыўся ў будаўнічай вучэльні № 53 Менску, працаваў мантажнікам у Салігорску. З 1969 працаваў на Баранавіцкім баваўняным камбінаце памочнікам майстра, а ў 1972 паступіў у Беларускі дзяжаўны тэатральна-мастацкі інстытут (Акадэмія мастацтваў), які скончыў у 1976 і ўладкаваўся працаваць на баваўняны камбінат, а пасьля ў сыстэму Мастацкага фонду саюзу мастакоў. У 1985 стаўся стваральнікам Музэю народнага мастацтва і рамёстваў імя Паўлюка Багрыма ў Крошыне. Да КПСС ніколі не належаў. З 1994 - уласны карэспандэнт газэты «Звязда».
19.10.1988 абраны ў Аргкамітэт БНФ. Удзельнік Устаноўчага зьезду БНФ у Вільні. Уваходзіў у склад I і II Соймаў БНФ. Арганізоўваў у Баранавічах мітынгі і шэсьці апазыцыі, дапамог устанаўленьню памятных знакаў ахвярам сталінскіх рэпрэсіяў у Баранавічах і ў в. Стары Двор каля Крошына, на месцы бітвы паўстанцаў Агінскага з войскамі Суворава ў Сталовічах. Удзельнік выбарчых кампаніяў апазыцыі.
23.03.1989 быў схоплены міліцыяй падчас перадвыбарчага пікетаваньня супраць старшыні Аграпрама БССР Хусаінава, зацягнуты ў кінатэатар «Кастрычнік» і там зьбіты. Сьледзтва працягвалася 1,5 гады ды скончылася нічым.
Пасьля канфлікту зь Зянонам Пазьняком у 1990-х адышоў ад актыўнай апазыцыйнай дзейнасьці.
Ягоныя артыкулы рэгулярна друкаваліся ў газэтах «Свабода», «Белорусской Деловой Газете», «Грамадзяніне», «Брестском курьере». Як мастак, С. займаўся ткацтвам габеленаў, якім надаваў псыхалягічнае гучаньне («Апокрыф», «Каляды» і інш.). С. - аўтар раману «Опалая листва» (выд. у 1998), шэрагу вершаў, публікаваных у часопісе «Маладосць».
Кр.: 1. АМН, F-3.
Літ.: 2. Памяць. Ляхавіцкі раён. - Менск, 1989. С. 428-432.
Ірына Кашталян
