Гардзейка Аляксандар (06.06.1928, в. Рацкевічы Івацэвіцкага р-ну Берасьцейскай вобл.), удзельнік беларускага патрыятычнага падпольля 1946-1947 на Слонімшчыне.

З 1939 жыў у в. Кошлавічы на Слонімшчыне. Закончыў Слонімскую сярэднюю школу. У пачатку траўня 1946 узяў удзел у заснаваньні ў Слоніме беларускага патрыятычнага падпольля з кансьпірацыйным назовам «Чайка», сябрам якой быў да ліпеня 1947.

Арыштаваны органамі МГБ 17.07.1947 і засуджаны ваенным трыбуналам 16-18.10.1947 у Баранавічах паводле артыкулаў 63-I і 76 КК БССР да 10 гадоў зьняволеньня і 5 гадоў пазбаўленьня правоў. Этапамі прайшоў праз турмы Баранавічаў, Воршы і канцлягеры Княжпагосту, Сольвычагорску, Азёрлягу, Магадану.

24.11.1954 - па заліках - быў вызвалены з канцлягера. Застаўся працаваць на прадпрыемствах Магадану, там жа ў 1959 закончыў горна-геалягічны тэхнікум і працаваў геолягам.

У Беларусь вярнуўся ў студзені 1965, уладкаваўся на працу геолягам у аб'яднаньні «Беларуськалій». Рэабілітаваны 13.10.1975. На пэнсіі з 1978. Жыве ў Салігорску.

Васіль Супрун

Паведаміць пра недакладнасьць