У 1945 годзе скончыў Наваградзкую пэднавучальню, а ў 1947 - Баранавіцкі настаўніцкі інстытут. З 1946 удзельнічаў у беларускім патрыятычным падпольлі пры Баранавіцкім настаўніцкім інстытуце, якое ўваходзіла ў склад падпольнай сацыял-дэмакратычнай арганізацыі з кансьпірацыйным назовам «Чайка».
Арыштаваны МГБ у чэрвені 1947 і засуджаны 16-18.10.1947 у Баранавічах ваенным трыбуналам паводле артыкулаў 63-I і 76 КК БССР да 10 гадоў зьняволеньня і 5 гадоў пазбаўленьня правоў (высылкі). Пакараньне адбываў у баранавіцкай турме і канцлягерох Комі АССР, працуючы на вугальных шахтах Інты (лягеры № 2 і 3).
Пасьля вызваленьня ў 1956 пэўны час працаваў тамсама на шахтах камбінату «Інтавугаль». Рэабілітаваны ў 1975. У Беларусь, у горад Салігорск, пераехаў пасьля выхаду на пэнсію - у 1977. Працаваў электрыкам на прадпрыемствах Салігорску. Памёр у 1988, пахаваны ў Наваградку.
Кр.: 1. Зьвесткі М.Агейкі.
Васіль Супрун
