Таўпека Язэп (нар. у в. Таўпы на Наваградчыне, памёр у ЗША), камандзір аддзелу Беларускай Народнай Партызанкі ў 1942-1945, палітычны дзеяч, паэт, публіцыст.

Паводле адукацыі геоляг. Удзельнічаў у Беларускай Сялянска-Работніцкай Грамадзе 1925-1927. Быў сакратаром «Змаганьня» ў Маладэчне. Неаднаразова арыштоўваўся польскімі ўладамі. Напрыклад, 25.08.1929 быў арыштаваны і месяц прабыў у Лукіскай турме ў Вільні. Напярэдадні нямецка-савецкай вайны вярнуўся ў родныя мясьціны.

Восеньню 1941 арганізаваў партызанскі аддзел, які дзейнічаў паміж Наваградкам, Слонімам і Баранавічамі. Удзельнік канфэрэнцыі Беларускай Народнай Партызанкі, сябра «Лавы атаманаў» і кіраўніцтва Беларускай Народнай Грамады. Пасьля нападу ў 1943 на ягоны аддзел савецкіх дывэрсантаў адводзіць сваіх партызанаў у Аўгустоўскія лясы. Там аддзел Т. дзейнічае да канца 1945, калі ён выводзіць яго праз Чэхію ў Заходнюю Нямеччыну.

Напрыканцы 1940-х жыў у Аргентыне, дзе спрабаваў залажыць беларускія патрыятычныя арганізацыі, вольныя ад камуністычнага ўплыву. Пасьля - у ЗША або Канадзе. Сябра Саюзу Былых Удзельнікаў Збройнай Барацьбы за Вызваленьне Беларусі й Фэдэрацыі Вольных Беларускіх Журналістаў. У газэце «Беларускі Голас» друкуе свае ўспаміны й водгукі на публікацыі савецкай прэсы. У часапісе «Баявая Ўскалось» (Таронта) зьмяшчаў свае вершы пад псэўданімам «Я.Таўпа». Памёр на пачатку 1990-х(?).

Бібл.: 1. Азярніцкі Я. Газэта «памешчыцкіх халуёў» і «п'яных папоў» // Беларускі Голас. 1975, красавік, № 232; 2. Хмара С. Нашая партызанка // Беларускі Голас. 1985, студзень, № 320.

Сяргей Ёрш

Паведаміць пра недакладнасьць