уссурийский усурыйскі

уста поэт. вусны, -наў ед. нет
◊ из уст в уста з вуснаў у вусны

устав
I
1. (свод правил) статут, -та муж.
действовать по уставу дзейнічаць па статуту (паводле статута)
2. уст. (правила поведения, распорядок жизни) звычай, -чаю муж.
II филол. устаў, род. устава муж.
рукопись написана уставом рукапіс напісаны уставам

уставать несовер. стамляцца, утамляцца, зморвацца, марыцца

уставить совер.
1. (кого-что) разг. уставіць, мног. паўстаўляць; (расставить) расставіць
2. (кем-чем) заставіць, мног. пазастаўляць, уставіць, мног. паўстаўляць
уставить полку книгами заставіць (уставіць) паліцу кнігамі
3. (устремить) разг. утаропіць

уставиться
1. (разместиться, уместиться) разг. размясціцца, умясціцца
2. (оказаться заставленным чем-либо) разг. заставіцца, уставіцца
3. (глазами, взором) разг. утаропіцца
4. (установиться, утвердиться) прост. устанавіцца, наладзіцца, усталявацца

уставленный
1. устаўлены; расстаўлены
2. застаўлены, мног. пазастаўляны, устаўлены
3. утароплены; см. уставить

уставлять несовер.
1. (кого-что) разг. устаўляць; (расставлять) расстаўляць
2. (кем-чем) застаўляць; устаўляць
3. (устремлять) разг. утаропліваць

уставляться
1. (размещаться, умещаться) разг. размяшчацца, умяшчацца
2. (оказываться заставленным чем-либо) разг. застаўляцца, устаўляцца
3. (глазами, взором) разг. утароплівацца
4. (устанавливаться, утверждаться) прост. устанаўлівацца, наладжвацца, усталёўвацца
5. страд. устаўляцца; расстаўляцца; застаўляцца; утароплівацца; см. уставлять

уставный
I (к устав I) статутны
II (к устав II) устаўны
уставное письмо устаўнае пісьмо

устаивать несовер. в разн. знач. устойваць

устаиваться в разн. знач. устойвацца; (отстаиваться) адстойвацца

устало нареч. стомлена, зморана

усталость
1. стомленасць, -ці жен., стома, -мы жен., зморанасць, -ці жен., змора, -ры жен.
2. (о металле) стомленасць, -ці жен.
усталость металла стомленасць металу

усталый прям., перен. стомлены, змораны

усталь уст., прост. стома, -мы жен.
◊ без устали без стомы

устанавливать несовер.
1. (помещать) устанаўліваць; (ставить) ставіць
2. (узаконивать) устанаўліваць; (определять) вызначаць; (налаживать) наладжваць
3. (доказывать) устанаўліваць; (обнаруживать) выяўляць
4. (организовывать, устраивать) устанаўліваць; см. установить

устанавливаться
1. (определяться, наступать) устанаўлівацца; (становиться устойчивым) усталёўвацца; (налаживаться) наладжвацца
2. (складываться) складацца, складвацца; (формироваться) фарміравацца; (вырабатываться) выпрацоўвацца; см. установиться
3. страд. устанаўлівацца; ставіцца; вызначацца; наладжвацца; выяўляцца; см. устанавливать

установившийся
1. прич. які (што) устанавіўся; які (што) усталяваўся; які (што) наладзіўся; які (што) склаўся; які (што) сфарміраваўся; які (што) выпрацаваўся; см. установиться
2. прил. сталы; (получивший устойчивость) усталяваны, устойлівы
установившиеся цены сталыя (усталяваныя) цэны
установившийся характер сталы характар

установитель уст. устаноўшчык, -ка муж.