На запыт знайшоўся 281 артыкул

  1. 121
    утоление
    1. заспакаенне, -ння ср., здаволенне, -ння ср., спатоленне, -ння ср.; неоконч. заспакойванне, -ння ср., здавольванне, -ння ср., спатольванне, -ння ср.
    2. заспакаенне, -ння ср., суцішэнне, -ння ср., спатоленне, -ння ср.; неоконч. заспакойванне, -ння ср., спатольванне, -ння ср.; см. утолить
  2. 122
    утолить совер.
    1. (удовлетворить) заспакоіць, здаволіць, спатоліць; (жажду - ещё) прагнаць
    2. (успокоить, умерить) заспакоіць, суцішыць, спатоліць
  3. 123
    утолиться
    1. (удовлетвориться - о желании, потребности) заспакоіцца, здаволіцца, спатоліцца
    2. перен. (ослабеть, уменьшиться, прекратиться) заспакоіцца, суцішыцца
  4. 124
    утолочь совер. прост. утаўчы, стаўчы
  5. 125
    утолочься утаўчыся, стаўчыся
  6. 126
    утолстить совер. патаўсціць
  7. 127
    утолститься патаўсціцца
  8. 128
    утолщать несовер. патаўшчаць
  9. 129
    утолщаться возвр., страд. патаўшчацца
  10. 130
    утолщение в разн. знач. патаўшчэнне, -ння ср.
  11. 131
    утолщённый прич., прил. патоўшчаны
  12. 132
    утолять несовер.
    1. (удовлетворять) заспакойваць, здавольваць, спаталяць; (жажду - ещё) праганяць
    утолять жажду праганяць (заспакойваць, спаталяць) смагу
    2. (успокаивать, умерять) заспакойваць, суцішаць, спаталяць
  13. 133
    утоляться
    1. (удовлетворяться - о желании, потребности) заспакойвацца, здавольвацца
    2. перен. (ослабевать, умеряться, прекращаться) заспакойвацца, здавольвацца, суцішацца
    3. страд. заспакойвацца, здавольвацца, спаталяцца; праганяцца; суцішацца; см. утолять
  14. 134
    утомительно нареч. утомна, стомна; нудна
  15. 135
    утомительность утомнасць, -ці жен., стомнасць, -ці жен.; нуднасць, -ці жен.
  16. 136
    утомительный утомны, стомны; (скучный) нудны
  17. 137
    утомить совер. утаміць, стаміць; змарыць
  18. 138
    утомиться утаміцца, стаміцца; змарыцца; (от дороги - ещё) здарожыцца
  19. 139
    утомление ср.
    1. стомленасць, -ці жен.; (усталость) утома, -мы жен., стома, -мы жен.; змора, -ры жен.
    2. с.-х. высіленне, -ння ср.; (неоконч. действие) высільванне, -ння ср.
    утомление почвы высіленне глебы
  20. 140
    утомлённо нареч. утомлена, стомлена; зморана

Паведаміць пра недакладнасьць