-
201
удручать несовер. гнясці, прыгнятаць, прыгнечваць; (печалить) засмучаць, засмучваць
эти обстоятельства в особенности удручали его гэтыя абставіны асабліва гнялі (прыгняталі, прыгнечвалі, засмучалі, засмучвалі) яго -
202
удручаться засмучацца, засмучвацца
-
203
удручающий
1. прич. які (што) гняце, які (што) прыгнятае, які (што) прыгнечвае; які (што) засмучае, які (што) засмучвае; см. удручать
2. прил. засмучальны; (тягостный, гнетущий) цяжкі, гнятлівы
удручающий вид засмучальны выгляд
удручающая тишина цяжкая (гнятлівая) цішыня -
204
удручение ср. см. удручённость
-
205
удручённо нареч. прыгнечана; засмучана
-
206
удручённость прыгнечанасць, -ці жен.; (опечаленность) засмучанасць, -ці жен.
-
207
удручённый прич., прил. прыгнечаны; (опечаленный) засмучаны
удручённое состояние прыгнечаны (засмучаны) стан
удручённый человек прыгнечаны (засмучаны) чалавек
удручённый взгляд засмучаны позірк -
208
удручить совер. прыгнесці; (опечалить) засмуціць
-
209
удушать несовер. прям., перен. душыць, задушваць; удушваць
-
210
удушаться страд. душыцца, задушвацца; удушвацца
-
211
удушающий
1. прич. які (што) душыць, які (што) задушвае; які (што) удушвае
2. прил. задушлівы; удушлівы -
212
удушение задушэнне, -ння ср.; удушэнне, -ння ср.; (неоконч. действие) душэнне, -ння ср.; задушванне, -ння ср.; удушванне, -ння ср.
-
213
удушённый задушаны; удушаны
-
214
удушить совер. задушыць; удушыць
-
215
удушливо нареч. задушліва; удушліва
-
216
удушливость задушлівасць, -ці жен.; удушлівасць, -ці жен.
-
217
удушливый в разн. знач. задушлівы; удушлівы
удушливые газы удушлівыя газы
удушливый воздух задушлівае (удушлівае) паветра
удушливая среда перен. удушлівае асяроддзе -
218
удушье мед. удушша, -шша ср.
припадок удушья прыпадак удушша -
219
удэ см. удэге
-
220
удэге удэге нескл., муж., жен.
На запыт знайшлося 226 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць