хитрить несовер.
1. (проявлять хитрость) хітрыць, хітраваць
что тут хитрить? што тут хітрыць (хітраваць)?
2. (мудрить) разг. хітрыць, хітраваць, мудраваць, мудрагеліць

хитро нареч.
1. хітра
2. (мудрёно) хітра, мудрагеліста; см. хитрый

хитросплетение хітраспляценне, -ння ср., хітрыкі, -каў ед. нет
распутать хитросплетения врагов разблытаць хітраспляценні (хітрыкі) ворага

хитросплетённый хітрасплецены, хітры

хитрость
1. хітрасць, -ці жен.
военная хитрость ваенная хітрасць
взять хитростью узяць хітрасцю
2. (мудрёность) хітрасць, -ці жен., мудрагелістасць, -ці жен.

хитроумие ср. хітрасць, -ці жен.; хітрамудрасць, -ці жен.

хитроумный хітры; хітрамудры
хитроумный человек хітры чалавек
хитроумные замыслы хітрыя (хітрамудрыя) задумы

хитрущий разг. хітрэнны, вельмі хітры

хитрый
1. хітры
2. (мудрёный) хітры, мудрагелісты

хитрюга разг. хітруга, -гі муж., жен.; хітрун, -на муж.

хитрющий см. хитрущий

хи-хи межд. хі-хі

хихиканье хіхіканне, -ння ср.

хихикать несовер. хіхікаць

хихикнуть совер. однокр. хіхікнуць

хи-хи-хи межд. хі-хі-хі

хищение ср. книжн. крадзеж, -дзяжу муж.; раскраданне, -ння ср., раскрадванне, -ння ср.

хищник прям., перен. драпежнік, -ка муж.
империалистические хищники імперыялістычныя драпежнікі

хищница прям., перен. драпежніца, -цы жен.

хищничать несовер. драпежнічаць