хитрущий разг. хітрэнны, вельмі хітры

хитрый
1. хітры
2. (мудрёный) хітры, мудрагелісты

хитрюга разг. хітруга, -гі муж., жен.; хітрун, -на муж.

хитрющий см. хитрущий

хи-хи межд. хі-хі

хихиканье хіхіканне, -ння ср.

хихикать несовер. хіхікаць

хихикнуть совер. однокр. хіхікнуць

хи-хи-хи межд. хі-хі-хі

хищение ср. книжн. крадзеж, -дзяжу муж.; раскраданне, -ння ср., раскрадванне, -ння ср.

хищник прям., перен. драпежнік, -ка муж.
империалистические хищники імперыялістычныя драпежнікі

хищница прям., перен. драпежніца, -цы жен.

хищничать несовер. драпежнічаць

хищнически нареч. па-драпежніцку

хищнический драпежніцкі
хищнический характер империализма драпежніцкі характар імперыялізму

хищничество драпежніцтва, -ва ср.

хищно нареч. драпежна; (жадно) прагна, хціва

хищность драпежнасць, -ці жен.; прагнасць, -ці жен., хцівасць, -ці жен.; см. хищный

хищный драпежны; (жадный) прагны, хцівы
хищные животные драпежныя жывёлы
хищный взгляд прагны (хцівы) позірк