чеканочный чаканачны

чеканщик чаканшчык, -ка муж.

чекист чэкіст, -та муж.

чекистский чэкісцкі

чекмень чакмень, род. чакмяня муж.

чековый чэкавы

чекодатель чэкадавец, -даўца муж., чэкадаўца, -даўцы муж.

челеста муз. чэлеста, -ты жен.

чёлка жен.
1. (у лошади) грыўка, -кі жен.
2. (причёска) грыўка, -кі жен.; чубок, род. чубка муж.

чёлн човен, род. чоўна муж.

челнок
I (лодка) човен, род. чоўна муж., чоўнік, -ка муж.
II тех. чаўнок, род. чаўнака муж.

челнообразный чоўнападобны

челночник
I човеншчык, -ка муж.; см. челнок I
II тех. чаўночнік, -ка муж.; см. челнок II

челночный
I чоўнавы; см. челнок I
II чаўночны, чаўнаковы; см. челнок II
◊ челночная дипломатия чаўночная дыпламатыя

чело
I ср. уст. поэт. чало, род. чала ср.; лоб, род. ілба и (после гласных) лба муж.
◊ бить челом біць чалом
II ср. (отверстие печи) чалеснікі, -каў ед. нет

челобитная ист. чалабітная, -най жен.

челобитчик ист. чалабітчык, -ка муж.

челобитчица чалабітчыца, -цы жен.

челобитье ист. чалабіцце, -цця ср.

человек
1. чалавек, -ка муж.
молодой человек малады чалавек
деловой человек дзелавы чалавек
пять человек пяць чалавек
2. (официант) уст. афіцыянт, -та муж.; (слуга) слуга, -гі муж.; (дворовый) дваровы, -вага муж.