чёртик уменьш. чорцік, -ка муж.
чёртики в глазах чорцікі ў вачах
до чёртиков допиться да чорцікаў дапіцца

чертилка (инструмент) чарцілка, -кі жен.

чертить несовер.
1. чарціць
2. (по чему) праводзіць рысы, крэсліць; (писать) пісаць; (рукой в воздухе) вадзіць

чёртов чортаў
чёртова борода см. козлобородник
чёртова курица зоол. курачка вадзяная
чёртова рыба зоол. разг. сом
чёртово дерево бот. чортава дрэва
чёртов палец мин. чортаў палец
чёртовы орехи бот. вадзяныя арэхі
◊ чёртова дюжина чортаў тузін

чертовка бран. чартоўка, -кі жен.

чертовски нареч. разг. чартоўскі; страшэнна

чертовский разг. чартоўскі; страшэнны

чертовщина разг. чартаўшчына, -ны жен.

чертог муж. поэт. палац, -ца муж.; пакоі, -кояў ед. нет

чертополох бот. чартапалох, -ху муж.

чертополоховый чартапалохавы

чёрточка рыска, -кі жен.

чертыхаться несовер. разг. чартыхацца, лаяцца

чертыхнуться совер. разг. чартыхнуцца, вылаяцца

черчение чарчэнне, -ння ср.

черченный прич.
1. чэрчаны
2. крэслены; см. чертить

чёс: задать чёсу прост. а) (наказать) даць дыхту; б) (удрать) даць драла

чесалка текст. часалка, -кі жен.

чесальный текст. часальны

чесальня текст. часальня, -ні жен.