У Беларусі этналогія развіваецца з пачатку 19 ст. і на працягу доўгага перыяду аб'ектам яе вывучэння была духоўная культура беларускага этнасу - песні, паданні, вераванні, абрады. З 1880-1890-х г. галоўным у беларускай этналогіі стаў эвалюцыйны кірунак, прадстаўнікі якога (У.Дабраволькі, М.Доўнар-Запольскі, Я.Карскі, М.Нікіфароўскі, Е.Разанаў, І.Сербаў, А.Сержпутоўскі) разам з духоўнай і матэрыяльнай культурай вывучалі сацыяльную культуру народа, распрацоўвалі канцэпцыю гістарычнай асаблівасці і самастойнасці беларусаў як этнічнай супольнасці. У сучасны перыяд вучоныя-этнолагі Беларусі даследуюць праблемы этнагенезу, этнічнай гісторыі беларусаў, разнастайнасць шматвяковых традыцый беларускага народа, ролю і месца беларускага этнасу ў эўрапейскай цывілізацыі. Пачынаецца таксама вывучэнне і іншых нацыянальнасцей, якія насяляюць тэрыторыю Беларусі (татарскай, польскай, жыдоўскай), этнічных супольнасцей іншых краін.
Паведаміць пра недакладнасьць
