Прапанова ў эканоміцы. Як і попыт - гэта самастойная сфера рыначнай эканомікі, неад'емная ўмова працэсу куплі-продажу: попыт задавальняецца пры наяўнасці пэўных тавараў (паслуг). Сукупнасць гэтых тавараў і паслуг, што пастаўляюць на рынак таваравытворцы, і ёсць прапанова. Наменклатура яго вялікая і разнастайная, але ў ёй вылучаюць 5 асноўных груп тавараў і паслуг: сыравіна (рэсурсы), тавары вытворчага прызначэння, наёмная праца, капітал (прадукцыйны і грашовы), тавары спажывецкага прызначэння, у тым ліку вырабы доўгатэрміновага карыстання (аўтамабілі, халадзільнікі, тэлевізары і інш.), вырабы кароткатэрміновага карыстання (прадукты харчавання, касметыка), паслугі (абслугоўванне, рэстараны, турызм і інш.). Велічыня прапановы знаходзіцца ў прамой залежнасці ад узроўню цэн. Але калі стымулятар попыту - нізкая цана, то стымулятар прапановы - высокая: чым яна вышэй, тым больш тавараў і паслуг паступае на рынак, таму што ад гэтага залежаць выручка, даход, прыбытак. Пры змяншэнні цаны да ўзроўню, калі вытворчасць тавараў (паслуг) не дае даходу, іх прапанова губляе сэнс. У гэтым выпадку патрабуюцца складаныя прадпрымальніцкія захады па пераарыентацыі рэсурсаў, змене тэхналогій, аб'ёмаў і асартыменту выпуску прадукцыі. Пры гэтым прапанова не проста «адгукаецца» на наяўны попыт, а фармуе яго. Таму прапанова пастаянна мяняецца: павялічваецца яе аб'ём, абнаўляецца асартымент за кошт новых тавараў і паслуг (інфармацыя, ноў-хаў, бытавая электронная тэхніка і інш.). На рынку бывае і раўнавагавая цана, калі на кожны тавар няма лішку і дэфіцыту. Такім чынам, на рынку адбываецца пастаяннае ўзаемадзеянне попыту і прапановы. У гэтым - галоўны механізм функцыянавання рыначнай эканомікі, яе аб'ектыўны рэгулятар, аснова кан'юнктуры рынку. Той, хто будуе сваю дзейнасць з улікам законаў попыту і прапановы рыначнай кан'юнктуры, перамагае ў канкурэнцыі, забяспечвае працвітанне свайго бізнесу. Вялікую ролю ў гэтым адыгрывае служба маркетынгу.
