адыходлівы, які хутка перастае злаваць, крыўдзіцца. адходлівы прым., пераходлівы прым. — Мсцісл., Чач., усх.-маг. г. (Насовіч, Мат. апыт.), адходчывы прым. — Мсцісл.,…

асцярожны, нерашучы, разліковы, нясмелы, робкі. асцярожны прым. — Віц. р. (Каспяровіч), астарожны прым. — усх.-маг. г. (Мат. апыт.), ашчэдны прым. — Віц. р. (Каспяровіч),…

вясёлы, весялун, жартаўнік (забаўнік). весялун м., весялуха ж. — Гл., Лоеў., Жытк., Гом. р. (Мат. дыял. сл., Мат. Гом., ТС), вясёлы прым. — Гл., Жытк., Смален.…

ганарлівы, пыхлівы, наравісты, горды, самалюбівы, амбіцыйны, фарсісты, фанабэрысты, высакамерны. ганарлівы: вабразіцельны прым. — Бял. (Яўсееў), ваннаровы прым.…

добры, чулы, не скупы, шчодры на душэўныя пачуцці, дзеянні і ўчынкі. дабрак м. — мясц. (Мат. апыт.), дабрэнны прым. 'вельмі добры' — Стаўб. (Мат. мен.-мал.),…

задаволены, напоўнены ў душы прыемным адчуваннем завяршэння, заканчэння справы. давольны прым. — Мсцісл. (Юрчанка), дыевы прым. — Жытк. (ТС), задавольнены прым.…

задзірысты, схільны, ахвочы да боек, сварак. задзёрысты прым. — Чэрв. (Шатэрнік), задзірлівы прым., задзірысты прым., задзіра м. — Мсцісл. (Мат. апыт.), каруза м.…

закаханы, які выяўляе або адчувае каханне да каго-н. закаханы прым. — мясц. (Насовіч), улюблены прым., улюблёны прым. — мясц. (Мат. апыт.), уруханы прым. — Мсцісл.…

запальчывы, які з захапленнем займаецца чым-н.; палкі, напорысты. бажавольны прым. — Смален. р. (Дабравольскі), ванцаты прым. — Гарадз. р. (Сл. Гарадз.), гаспітак…

змрочны, поўны цяжкіх пачуццяў, бязрадасны, пануры і суровы, невясёлы. пануры: бірук м. — мясц. (Станкевіч), падлобісты прым. — Буда-Каш. (Мат. Гом.), панурка…

капрызны, наравісты, пераборлівы. капрызны: выжыманнік м., выламываннік м., вымудраннік м. — Мсцісл. (Юрчанка), гіморнік м., гіморніца ж. — Мсцісл. (Юрчанка),…

клапатлівы, турботны, схільны дапамагчы. задасаджаны прым., задасадаваны прым. — Мсцісл. (Юрчанка), задумчываты прым. — Ушацк. (ЖНшС).

ласкавы, пакорлівы, прыемны, лагодны, падатлівы, пяшчотны, паслухмяны, дабрадушны. нежны прым. 'вельмі ласкавы і абыходлівы, уважлівы' — Мсцісл. (Мат. апыт.),…

нахабны, бесцырымонны, бессаромны. бессаромны прым., бессаромнік (бессарэмнік) м., бесаромніца (бессарэмніца) ж. — Жытк., Стол. (ТС), наглы прым. — Уздз. (СЦБ),…

нездаволены, які адчувае нездавальненне. бажавольнік м., бажавольніца ж. — мясц. (Насовіч), мармыль м. — Чач. (ЖНС), намамылены прым. — Мсцісл. (Мат. апыт.), наматыраны…

нецярплівы, не здольны або не схільны чакаць. нецярплівы прым. — Чэрв. (Шатэрнік), нецярплячы прым. — паўн.-зах. з. (СПЗБ), няздзержаны прым. 'нявытрыманы' — Мсцісл.…

палахлівы, які лёгка палохаецца, баязлівы. баяка м. і ж. — Пін., Гл. (ДСБ, Янкоўскі), баязкі прым. — Чэрв. (Шатэрнік), баязлівы прым. — Смарг., Чэрв. (Шатэрнік,…

пануры, пахмурны, змрочны, панылы. бурвалак м. — Пін., Бяроз. (ЖНС), маўмыра м. і ж. — Жытк., Стол. (ТС), мумра м. і ж. — Слон., Жытк. (Н. сл-сць, ТС), набрукованы…

помслівы, які не забывае і не даруе крыўды. мсцівы прым. — Чач. (Насовіч, Мат. апыт.), помслівы прым. — Паст. (Станкевіч), спагончывы прым. — Лун. (Шаталава).…

разгублены, збянтэжаны, які страціў рашучасць, упэўненасць. апяшэлы прым. 'збянтэжаны, азадачаны' — Смален. р. (Дабравольскі), ашаломлены прым., ашаламёны прым.…