1 варажбіт, варажбітка, чалавек, які займаецца варажбой: мае здольнасць прадказваць будучыню або вяртацца ў мінулае. варажбіт м., варажбітка ж. — віц.-маг. г., Зах.-бран. р.,… 2 вядзьмак, чараўнік; вядзьмачка, чараўніца, чалавек, які валодае чарамі, займаецца вядзьмарствам. вядзьмак м. — Віц. р., Мен. р., Чэрв. р., усх.-маг. р., Зах.-бран. р., спарадычна паўдн.-усх. з.,… 3 дзяк, псаломшчык, у праваслаўнай царкве: ніжэйшы служыцель, які не мае ступені свяшчэнства. дзяк м. — Віц. р., Чэрв. р., Зах.-бран. р., Смарг., Жытк., Стол. (ТС, Каспяровіч,… 4 званар, чалавек, які звоніць у царкоўныя званы. званар м. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў), звоннік м. — Воран. (Сл. Гарадз.), рамізнік м. 'чалавек, які званіў у… 5 знахар, знахарка, лекар-самавучка, які карыстаецца ўласнымі спосабамі лячэння: замовамі, травамі і пад. знахар м., знахарка ж. — паўдн. р., Віц. р., Беластоц. р., Смален.… 6 манах, член царкоўнай абшчыны, які даў абяцанне весці аскетычны спосаб жыцця. манах м. — Гом. р. (НЛГ), затворац м. — Смален. р. (Дабравольскі), законнік м.… 7 павітуха, жанчына, якая прымае роды. павітуха ж. — зах.-пал. г., Чэрв. р., Зах.-бран. р. (ДСБ, Растаргуеў, Станкевіч, Шатэрнік), павівальніца ж. — Карэл. (Сл.… 8 святар, свяшчэннік, у праваслаўі: служыцель культу, асоба, якая вядзе царкоўныя богаслужэнні. свяшчэннік м. — Брасл., Воран. (СПЗБ), поп м. — агульн., Смален. р. (ТС, ЖНС,…
