1 бежанец, чалавек, які па нейкай прычыне пакінуў пастаяннае месца жыхарства; уцякач. бежанец м., бежанка ж. — Стол., Жытк. (ТС), бягляк м., бяглячка ж., ізбег… 2 беспрацоўны, пра чалавека, які нідзе не працуе. беспрацоўны м. — Гарадз. (Цыхун), безработны м. — Зэльв. (Станкевіч, Сцяцко).
