невиденье наз. нябачанне

невидимо прысл. нябачна; непрыкметна

невидимость наз. нябачнасць

невидимый прым.
1. нябачны; невядомы
2. у знач. наз. нябачнае

невидоме, невидомо прысл. нябачна

невидомый прым. нябачны

невидучий дзеепрым. невідушчы, сляпы; параўн. невидущий 1

невидущий, невидушчый дзеепрым.
1. тое, што і невидучий
2. у знач. наз.

невинне, невинно прысл. бязвінна; незаслужана, несправядліва; незаконна

невинность, невиность наз.
1. невінаватасць, бязвіннасць, адсутнасць віны
2. нявіннасць, маральная чысціня; цнатлівасць

невинный прым.
1. бязвінны, невінаваты, які не мае за сабой віны
◊ кровь невинная, гл. кровь 2
2. маральна чысты, бязгрэшны; цнатлівы
3. бяскрыўдны, бясшкодны; прастадушны
4. непатрэбны, лішні
5. у знач. наз. невінаваты, бязвінны чалавек
6. у знач. наз. маральна чысты, бязгрэшны чалавек

невиность, гл. невинность

невистный, невисный прым. сляпы

невкий, гл. неукий

невкоторый займ., тое, што і некоторый 1

невластный прым. незаконнанароджаны, пазашлюбны

невместимый, неуместимый дзеепрым.
1. які не змяшчаецца (умяшчаецца) ў чым-н.; параўн. невоместимый 1
2. у знач. наз. той, хто не змяшчаецца (умяшчаецца) ў чым-н.; параўн. невоместимый 2
3. перан. які не падуладны чаму-н.

невместный прым. які не падлягае мясцовай юрысдыкцыі

невмнозе прысл. неадкладна

неводничий I прым.
◊ пенязи неводничие, гл. пенязи