раб м., прям., перен. раб;
паўстанне рабоў восстание рабов;
рабы капіталу рабы капитала;
◊ р. божы уст. раб божий

раба ж., прям., перен. раба

рабаванне ср. грабёж м., разграбление

рабаваты
1. (неодноцветный) рябоватый; (о масти - ещё) пестроватый;
2. (вследствие оспы) рябоватый, конопатый;
3. (в веснушках) веснушчатый, конопатый

рабавацца несов., страд. ограбляться, разграбляться

рабаваць несов. (отнимать силой) грабить, ограблять, разграблять

рабак, -ка м., разг. глист

рабалепна нареч. раболепно

рабалепнасць ж. раболепие ср., раболепство ср.

рабалепны раболепный

рабалепства ср. раболепство, раболепие

рабалепстваваць несов. раболепствовать

рабатка ж., сад. рабатка

рабаўладальнік м. рабовладелец

рабаўладальніца ж. рабовладелица

рабаўладальніцкі рабовладельческий;
○ р. лад рабовладельческий строй

рабаўладальніцтва ср. рабовладельчество

рабаўладанне ср. рабовладение

рабаўласнік м., см. рабаўладальнік

рабаўласніца ж., см. рабаўладальніца