-
81
укомплектованность укамплектаванасць, -ці жен.
-
82
укомплектованный укамплектаваны
-
83
укомплектовать совер. укамплектаваць
-
84
укомплектоваться укамплектавацца
-
85
укомплектовка жен. разг. укамплектаванне, -ння ср.; неоконч. укамплектоўванне, -ння ср.
-
86
укомплектовывание укамплектоўванне, -ння ср.
-
87
укомплектовывать несовер. укамплектоўваць
-
88
укомплектовываться возвр., страд. укамплектоўвацца
-
89
уконопатить совер. разг. заканапаціць, мног. пазаканапачваць
-
90
уконопаченный заканапачаны
-
91
уконопачивать несовер. разг. заканапачваць
-
92
уконопачиваться страд. заканапачвацца
-
93
укор муж. дакор, -ру муж., дакаранне, -ння ср.; (попрёк) упіканне, -ння ср., папіканне, -ння ср.; (упрёк) упікі, -каў мн., упіканне, -ння ср.; закід, -ду муж.
посмотреть с укором глянуць з дакорам (дакараннем)
укоры совести дакоры сумлення
не в укор будь сказано не ў дакор кажучы
не хочу слушать твоих укоров не хачу слухаць тваіх упікаў (упіканняў, папіканняў) -
94
укорачивание укарочванне, -ння ср., пакарочванне, -ння ср.
-
95
укорачивать несовер. укарочваць, пакарочваць
-
96
укорачиваться возвр., страд. укарочвацца, пакарочвацца
-
97
укоренение прям., перен. укараненне, -ння ср.
-
98
укоренённый укаранёны
-
99
укоренившийся
1. прич. які (што) укараніўся
2. прил. укаранелы -
100
укоренить совер. прям., перен. укараніць
На запыт знайшлося 200 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць