-
121
уполовинить совер. прост. упалавініць, зменшыць напалавіну
-
122
уполовиниться упалавініцца, зменшыцца напалавіну
-
123
уполовник обл. апалонік, -ка муж.
-
124
упоминание ср.
1. (действие) упамінанне, -ння ср.; згадванне, -ння ср., згадка, -кі жен.; (называние) называнне, -ння ср.
2. (замечание) упамінанне, -ння ср.; згадка, -кі жен.; заўвага, -гі жен. -
125
упоминать несовер. упамінаць; згадваць; (называть) называць
-
126
упоминаться страд. упамінацца; згадвацца; называцца
-
127
упомнить совер. разг. запомніць
-
128
упомянутый упамянуты; згаданы; названы
-
129
упомянуть совер. упамянуць; згадаць; (назвать) назваць
-
130
упор муж.
1. (действие, состояние) упор, -ру муж.; упіранне, -ння ср.
точка упора пункт упору
2. (место, на которое что-либо упирается) упор, -ра муж.; (подпорка) падпорка, -кі жен.
стрелять с упора страляць з упора
◊ в упор выстрелить стрэліць ва ўпор
делать упор рабіць упор
говорить, смотреть в упор гаварыць, глядзець у вочы
ставить вопрос в упор ставіць пытанне рубам -
131
упористый разг. упарты, цвёрды; (настойчивый) настойлівы
-
132
упорно нареч. упарта, цвёрда
-
133
упорность упартасць, -ці жен., цвёрдасць, -ці жен.; настойлівасць, -ці жен.
-
134
упорный
1. (служащий для упора) упорны
2. (стойкий) упарты, цвёрды; (настойчивый) настойлівы
3. (крепкий, твёрдый) уст. непадатлівы, цвёрды, моцны -
135
упорство ср. в разн. знач. упартасць, -ці жен.
-
136
упорствовать несовер. упарціцца, упірацца
-
137
упорхнуть совер. пырхнуць, паляцець; (вылететь) выпырхнуць, вылецець
-
138
упорядочение упарадкаванне, -ння ср.
-
139
упорядоченный упарадкаваны
-
140
упорядочивать несовер. упарадкоўваць
На запыт знайшлося 245 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць