услаждённый уст. нацешаны

усланный
1. пасланы; высланы, мног. павысыланы; адасланы, мног. паадсыланы; засланы, мног. пазасыланы; сасланы, мног. пассыланы
2. пасланы; см. услать

услать совер.
1. (послав, удалить) паслаць; (выслать) выслаць, мног. павысылаць; (отослать) адаслаць, мног. паадсылаць; (заслать) заслаць, мног. пазасылаць; (сослать) саслаць, мног. пассылаць
2. (послать за чем-либо) разг. паслаць

уследить совер.
1. (устеречь) упільнаваць (каго-што), дапільнаваць (каго-што)
2. перен. (не упустить из внимания) усачыць, дасачыць

услеживать несовер.
1. (устерегать) упільноўваць (каго-што), дапільноўваць (каго-што)
2. перен. (не упускать из внимания) усочваць, дасочваць

условие ср. в разн. знач. умова, -вы жен.

условиться совер. умовіцца; (уговориться) дамовіцца, дагаварыцца

условленный прич., прил. умоўлены; дамоўлены, дагавораны

условливаться несовер. умаўляцца; (уговариваться) дамаўляцца, дагаварвацца

условно нареч. умоўна

условнорефлекторный физиол. умоўнарэфлекторны

условность умоўнасць, -ці жен.

условный в разн. знач. умоўны
условный знак умоўны знак
условное согласие умоўная згода
условная правда умоўная праўда
условная линия перен. умоўная лінія
условный жест умоўны жэст
условный союз грам. умоўны злучнік
условное наклонение грам. умоўны лад
условная пахота с.-х. умоўнае ворыва

усложнение ускладненне, -ння ср.

усложнённость ускладненасць, -ці жен.

усложнённый ускладнены

усложнить совер. ускладніць

усложниться ускладніцца

усложнять несовер. ускладняць

усложняться возвр., страд. ускладняцца