-
21
утвердительно нареч. сцвярджальна
-
22
утвердительность сцвярджальнасць, -ці жен.
-
23
утвердительный сцвярджальны
-
24
утвердить совер.
1. уст. (установить) устанавіць, усталяваць; (укрепить) умацаваць, угрунтаваць; (закрепить) замацаваць
2. (признать окончательным) зацвердзіць; (скрепить) сцвердзіць
3. (заставить убедиться) умацаваць, пераканаць; см. утверждать 1-3 -
25
утвердиться
1. уст. (установиться) устанавіцца, усталявацца; (укрепиться) умацавацца, угрунтавацца; (закрепиться) замацавацца
2. (убедиться) умацавацца, пераканацца -
26
утверждать несовер.
1. уст. (устанавливать) устанаўліваць, усталёўваць; (укреплять) умацоўваць, угрунтоўваць; (закреплять) замацоўваць
утверждать принципы чего-либо устанаўліваць (усталёўваць) прынцыпы чаго-небудзь
2. (признавать окончательным) зацвярджаць; (скреплять) сцвярджаць
утверждать повестку дня зацвярджаць парадак дня
утверждать в должности зацвярджаць на пасаду
утверждать договор подписью сцвярджаць (зацвярджаць) дагавор подпісам
3. (заставлять убедиться) умацоўваць, пераконваць
утверждать кого-либо в каком-либо мнении умацоўваць чыю-небудзь думку
4. (настойчиво доказывать) сцвярджаць; (говорить) казаць, гаварыць; (уверять) упэўніваць, пераконваць
вы утверждаете, что видели его вы сцвярджаеце (кажаце, гаворыце, упэўніваеце), што бачылі яго -
27
утверждаться
1. уст. (устанавливаться) устанаўлівацца, усталёўвацца; (укрепляться) умацоўвацца, угрунтоўвацца; (закрепляться) замацоўвацца
2. (убеждаться) умацоўвацца, пераконвацца
3. страд. устанаўлівацца, усталёўвацца; умацоўвацца, угрунтоўвацца; замацоўвацца; зацвярджацца, сцвярджацца; пераконвацца; казацца, гаварыцца; упэўнівацца; см. утверждать -
28
утверждение
1. (действие) устанаўленне, -ння ср., усталяванне, -ння ср.; умацаванне, -ння ср., угрунтаванне, -ння ср.; замацаванне, -ння ср.; неоконч. устанаўліванне, -ння ср., усталёўванне, -ння ср.; умацоўванне, -ння ср.; угрунтоўванне, -ння ср.; замацоўванне, -ння ср.
2. зацвярджэнне, -ння ср.; сцвярджэнне, -ння ср.
3. умацаванне, -ння ср.; перакананне, -ння ср.; неоконч. умацоўванне, -ння ср.; пераконванне, -ння ср.; упэўніванне, -ння ср.; см. утверждать 1-3
4. (мнение) сцверджанне, -ння ср. -
29
утверждённый
1. устаноўлены, усталяваны; умацаваны; угрунтаваны; замацаваны
2. зацверджаны; сцверджаны
3. умацаваны; перакананы; см. утвердить -
30
утекать несовер.
1. (о жидкости) выцякаць
2. перен. разг. (миновать) мінаць; (проходить) праходзіць; (исчезать) знікаць; см. утечь -
31
утёнок муж. качаня и качанё, -няці ср.
-
32
утепление уцяпленне, -ння ср.
-
33
утеплённый уцеплены
-
34
утеплитель тех. уцяпляльнік, -ка муж.
-
35
утеплительный уцяпляльны
-
36
утеплить совер. уцяпліць
-
37
утеплять несовер. уцяпляць
-
38
утепляться страд. уцяпляцца
-
39
утереть совер. уцерці, выцерці, абцерці
утереть слёзы уцерці (выцерці) слёзы
утереть лицо уцерці (выцерці, абцерці) твар
утереть пот уцерці (абцерці) пот
◊ утереть нос кому уцерці нос каму -
40
утереться уцерціся, выцерціся, абцерціся
На запыт знайшоўся 281 артыкул
Паведаміць пра недакладнасьць