На запыт знайшлося 226 артыкулаў

  1. 21
    удалец разг. удалец, -льца муж.; (молодец) маладзец, род. малайца муж., малайчына, -ны муж.; (ухарь) зух, род. зуха муж.; (хват) хват, род. хвата муж.
  2. 22
    удалить совер.
    1. (отдалить) аддаліць
    удалить предмет от глаз аддаліць прадмет ад вачэй
    2. (заставить уйти) выдаліць; (выпроводить) выправадзіць, мног. павыправоджваць; (вывести) вывесці; (выгнать) выгнаць; (выслать) выслаць, мног. павысылаць; (уволить) звольніць; (исключить) выключыць
    удалить посторонних выдаліць (выправадзіць) пабочных асоб
    удалить из зала заседания выдаліць (вывесці) з залы пасяджэння
    удалить детей из комнаты вывесці дзяцей з пакоя
    удалить из университета выключыць з універсітэта
    3. (из организма, с какого-либо места и т.п.) выдаліць; (вырезать) выразаць, мног. павыразаць, павырэзваць; (отрезать) адрэзаць, мног. паадразаць, паадрэзваць; (извлечь) выняць; дастаць; (вытащить) выцягнуць; (вырвать) вырваць, мног. павырываць; (вывести) вывесці; (уничтожить) знішчыць; (убрать) прыняць, прыбраць; (очистить) ачысціць
    удалить опухоль выразаць пухліну
    удалить руку адрэзаць руку
    удалить занозу выняць (дастаць, выцягнуць) стрэмку
    удалить больной зуб вырваць хворы зуб
    удалить пятно вывесці (знішчыць) пляму
    удалить снег с площади прыбраць снег з плошчы, ачысціць плошчу ад снегу
    удалить волосы с чего-либо ачысціць ад шэрсці (ад валасоў) што-небудзь
    4. (устранить) устараніць; (отстранить) адхіліць; (отодвинуть) адсунуць; (избавиться) пазбавіцца
    удалить опасность адхіліць (устараніць) небяспеку
  3. 23
    удалиться совер.
    1. (отдалиться) аддаліцца; (отклониться - ещё) адхіліцца; (уединиться - ещё) адасобіцца
    удалиться от дома аддаліцца ад дома
    удалиться от темы перен. аддаліцца (адхіліцца) ад тэмы
    удалиться от людей аддаліцца (адасобіцца) ад людзей
    2. (уйти) пайсці; (выйти) выйсці; (отойти) адысці; адысціся; (сойти) сысці; (направиться) накіравацца, падацца; (исчезнуть) знікнуць; (покинуть) пакінуць
    удалиться в свою комнату пайсці (накіравацца) у свой пакой
    удалиться на покой адысці на спачынак
    навсегда удалиться из дому назаўсёды пайсці (сысці) з дому, назаўсёды пакінуць дом
    удалиться из поля зрения выйсці (знікнуць) з поля зроку
    удалиться с трибуны сысці з трыбуны
  4. 24
    удалой, удалый удалы; (молодецкий) маладзецкі; (отважный) адважны; (ухарский) зухаваты; (хватский) хвацкі; (залихватский) заліхвацкі
  5. 25
    удаль жен. удаласць, -ці жен.; (молодечество) маладзецтва, -ва ср.; (отвага) адвага, -гі жен.; (ухарство) зухаватасць, -ці жен.
    удаль молодецкая удаласць (адвага) маладзецкая
  6. 26
    удальство ср. разг. см. удаль
  7. 27
    удалять несовер.
    1. (отдалять) аддаляць
    2. (заставлять уйти) выдаляць; (выпроваживать) выправаджваць; (выводить) выводзіць; (выгонять) выганяць; (высылать) высылаць; (увольнять) звальняць; (исключать) выключаць
    3. (из организма, с какого-либо места и т.п.) выдаляць; (вырезать) выразаць; (отрезать) адразаць; (извлекать) вымаць, даставаць; (вытаскивать) выцягваць; (вырывать) вырываць; (выводить) выводзіць; (уничтожать) знішчаць; (убирать) прымаць, прыбіраць; (очищать) ачышчаць
    4. (устранять) устараняць; (отстранять) адхіляць; (отодвигать) адсоўваць; (избавляться) пазбаўляцца; см. удалить
  8. 28
    удаляться несовер.
    1. (отдаляться) аддаляцца; (отклоняться) адхіляцца; (уединяться) адасабляцца
    2. (уходить) ісці; (выходить) выходзіць; (отходить) адыходзіць, адыходзіцца; (сходить с чего-либо) сыходзіць; (направляться) накіроўвацца, падавацца; (исчезать) знікаць; (покидать) пакідаць; см. удалиться
    3. страд. аддаляцца, выдаляцца; выправаджвацца; выводзіцца; выганяцца; высылацца; звальняцца; выключацца; выразацца; адразацца; вымацца, даставацца; выцягвацца; вырывацца; знішчацца; прымацца, прыбірацца; ачышчацца; устараняцца; адхіляцца; адсоўвацца; пазбаўляцца; см. удалять
  9. 29
    удар в разн. знач. удар, -ру муж.
    нанести удар нанесці ўдар
    одним ударом адным ударам
    удары кирок удары кірак
    удар грома удар грому
    перенести удар перанесці ўдар
    ответить ударом на удар адказаць ударам на ўдар
    удар попал в цель прям., перен. удар папаў у цэль
    апоплексический удар мед. апаплексічны ўдар
    штрафной удар спорт. штрафны ўдар
    удар пульса удар пульса
    фронтальный удар воен. франтальны ўдар
    тепловой удар цеплавы ўдар
    солнечный удар сонечны ўдар
    находиться под ударом знаходзіцца пад ударам
    удар в спину удар у спіну
    одним ударом двух зайцев убить адным ударам двух зайцоў забіць
    удар судьбы удар лёсу
    в ударе у настроі (у гуморы)
  10. 30
    ударение ср. в разн. знач. націск, -ку муж.
    музыкальное ударение музыкальны націск
    логическое ударение лагічны націск
    поставить ударение паставіць націск
    делать ударение на чём-либо рабіць націск на чым-небудзь
    говорить с ударением гаварыць з націскам
  11. 31
    ударенный
    1. удараны, выцяты
    2. лингв. націскны
  12. 32
    ударить совер.
    1. (нанести удар) ударыць, выцяць; (стукнуть) стукнуць
    ударить палкой ударыць (выцяць, стукнуць) палкай
    ударить по столу стукнуць (ударыць) па стале
    2. в др. знач. ударыць
    молния ударила в дерево маланка ўдарыла у дрэва
    ударить в набат ударыць у звон
    ударить на врага ударыць на ворага
    ударить во фланг ударыць у фланг
    ударить в штыки ударыць у штыкі
    ударить по недостаткам ударыць па недахопах
    3. (с силой начаться - о явлениях природы) прыціснуць; прыпячы; лінуць, хлынуць
    ударил мороз прыціснуў мароз
    ударила жара прыпякла гарачыня
    ударил ливень лінуў (хлынуў) дождж
    4. безл. (внезапно охватить, бросить в жар, в пот и т.п.) разг. кінуць; (в голову) ударыць, стукнуць
    его ударило в пот яго кінула ў пот
    от испуга в голову ударило ад спалоху ў галаву ўдарыла
    5. (о музыке, пляске) разг. урэзаць, прыўдарыць
    ударить по карману ударыць па кішэні
    ударить по рукам ударыць па руках
    не ударить в грязь лицом не ударыць у гразь тварам, не ўпасці ў гразь тварам
    палец о палец не ударить пальцам не паварушыць, пальцам аб палец не ударыць
  13. 33
    удариться
    1. ударыцца, выцяцца; (стукнуться) стукнуцца
    он ударился головой ён ударыўся (выцяўся, стукнуўся) галавой
    2. (попасть во что) стукнуцца (у што, аб што)
    3. перен. (начать усиленно заниматься чем-либо) разг. узяцца (за што-небудзь); пусціцца; пачаць (рабіць што-небудзь)
    удариться в работу узяцца за работу
    удариться в воспоминания пусціцца ва ўспаміны, пачаць успамінаць
    удариться в слёзы пачаць моцна плакаць
    4. перен. разг. кінуцца; (пуститься) пусціцца
    удариться в бегство кінуцца (пусціцца) бегчы
    удариться из одной крайности в другую кінуцца з адной крайнасці ў другую
  14. 34
    ударник
    I (передовой работник) ударнік, -ка муж.
    ударник коммунистического труда уст. ударнік камуністычнай працы
    II воен., муз. и пр. ударнік, -ка муж.
  15. 35
    ударница ударніца, -цы жен.
  16. 36
    ударнический ударніцкі
  17. 37
    ударничество ударніцтва, -ва ср.
  18. 38
    ударно нареч. ударна
    ударно работать ударна працаваць
  19. 39
    ударность
    I ударнасць, -ці жен.; см. ударный I
    II ударнасць, -ці жен.; см. ударный II
  20. 40
    ударный
    I (связанный с массовым движением ударников) ударны
    ударная бригада ударная брыгада
    ударное обязательство ударнае абавязацельства
    ударный труд ударная праца
    в ударном порядке ва ударным парадку
    II в разн. знач. (связанный с ударом) ударны
    ударная волна ударная хваля
    ударное бурение ударнае бурэнне
    ударная войсковая группа ударная вайсковая група
    ударные музыкальные инструменты ударныя музычныя інструменты
    III лингв. націскны
    ударный слог націскны склад
    ударный гласный націскны галосны

Паведаміць пра недакладнасьць