хоботные мн. сущ. зоол. хобатныя, -ных

хоботный хобатны

хоботок уменьш. хабаток, -тка муж.

хованщина ист. хаваншчына, -ны жен.

ход муж. в разн. знач. ход, род. ходу муж.; (шаг, аллюр, ходьба) хада, -ды жен.; (течение событий - ещё) хада, -ды жен.
ход поезда ход поезда (цягніка)
полным ходом поўным ходам
два часа ходу дзве гадзіны хады (ходу)
ход руля ав. ход руля
по ходу часовой стрелки па ходу гадзіннікавай стрэлкі
тихий ход ціхі ход
ход экономического развития ход эканамічнага развіцця
ход поршня тех. ход поршня
в ходе борьбы у ходзе барацьбы
ход мыслей ход думак
ход событий ход (хада) падзей
чёрный ход чорны ход
сделать ход конём шахм. зрабіць ход канём
ловкий дипломатический ход спрытны дыпламатычны ход
телега на железном ходу калёсы на жалезным хаду
гусеничный ход гусенічны ход
весенний ход рыбы вясенні ход рыбы
◊ знать все ходы и выходы ведаць усе хады і выхады
быть в большом ходу быць у вялікім хаду
на полном ходу на поўным хаду
пустить в ход пусціць у ход
дать ход делу даць ход справе
дела идут полным ходом справы ідуць поўным ходам
с чёрного хода з чорнага ходу
на холостом ходу на халастым хаду
на полный ход на поўны ход
не давать ходу кому-либо не даваць ходу каму-небудзь
с ходу з ходу (з разбегу, не спыняючыся)

хода спорт. и пр. хада, -ды жен.

ходатай хадайнік, -ка муж.

ходатайница уст. хадайніца, -цы жен.

ходатайство хадайніцтва, -ва ср.

ходатайствовать несовер. хадайнічаць

ходжа рел. хаджа, -джы жен.

ходики разг. ходзікі, -каў ед. нет

ходимость спец. хадзімасць, -ці жен.; (прочность) трываласць, -ці жен.

ходить несовер.
1. в разн. знач. хадзіць
ходить по комнате хадзіць па пакоі
ходить лесом хадзіць лесам
ходить в разведку хадзіць у разведку
ходить в театр хадзіць у тэатр
ходить в сапогах хадзіць у ботах
часы ходят хорошо гадзіннік ходзіць добра
эти деньги ходят всюду гэтыя грошы ходзяць усюды
ходить по грибы хадзіць у грыбы
ходить с короля (в игре) хадзіць каралём
ходить на медведя хадзіць на мядзведзя
2. (ездить) хадзіць, ездзіць
тут часто ходят машины тут часта ходзяць (ездзяць) машыны
3. (плавать) хадзіць, плаваць
ходить на вёслах хадзіць (плаваць) на вёслах
4. (ухаживать) даглядаць (каго-што)
ходить за больным даглядаць хворага
5. (шататься, колебаться) хадзіць, хістацца
пол ходит под ногами падлога ходзіць (хістаецца) пад нагамі
6. (работать) разг. хадзіць, працаваць, быць; (плавать) плаваць
ходить в плотниках працаваць (быць) цесляром
ходить на пароходе штурманом хадзіць (плаваць, працаваць) на параходзе штурманам
◊ ходят слухи ходзяць чуткі
ходить вокруг да около хадзіць кругом ды навокала
ходить на голове хадзіць на галаве
ходить по миру хадзіць з торбамі, жабраваць
ходить ходуном хадзіць ходырам
ходить гоголем хадзіць гогалем
ходить по струнке хадзіць па струнцы
ходить на задних лапках хадзіць на задніх лапках

ходкий в разн. знач. ходкі

ходко нареч. ходка

ходкость ходкасць, -ці жен.

ходовой в разн. знач. хадавы
ходовой товар ходкі (хадавы) тавар
ходовой винт хадавы вінт
ходовая система автомобиля хадавая сістэма аўтамабіля
ходовое выражение хадавы выраз

ходок
1. в разн. знач. хадок, -дака муж.
2. горн. хаднік, -ка муж.

ходомер тех. хадамер, -ра муж.