-
161
хвастанье выхвалянне, -ння ср.
-
162
хвастать, хвастаться несовер. хваліцца, выхваляцца
-
163
хвастливо нареч. выхваляючыся, з выхваляннем
-
164
хвастливость жен. выхвальства, -ва ср., самахвальства, -ва ср.; (хвастовство) выхвалянне, -ння ср.
-
165
хвастливый выхвальны
-
166
хвастнуть совер. однокр. разг. пахваліцца
-
167
хвастовство ср. хвальба, -бы жен., выхвалянне, -ння ср., самахвальства, -ва ср.
-
168
хвастун разг. хвалько, -ка муж., самахвал, -ла муж., выхваляка, -кі муж.
-
169
хвастунья жен. разг. хвалько, -ка муж., самахвалка, -кі жен., выхваляка, -кі жен.
-
170
хват
I разг. зух, род. зуха муж., хват, род. хвата муж.
II (схватывание, хватка) спорт. хват, род. хвата муж. -
171
хватательный хапальны, хватальны
хватательные органы насекомых хапальныя (хватальныя) органы насякомых
хватательные движения хапальныя (хватальныя) рухі -
172
хватать
I несовер. (схватывать) хапаць, хватаць
◊ звёзд с неба не хватает зорак з неба не хапае
хватать на лету хапаць на ляту
хватать за душу, за сердце браць за душу, за сэрца
II несовер. безл. (быть достаточным) хапаць; (доставать) ставаць
этого ему хватало на месяц гэтага яму хапала (ставала) на месяц
этого хватает на всех гэтага хапае (стае) на ўсіх
этого ещё не хватало! разг. гэтага яшчэ не хапала! -
173
хвататься несовер. прям., перен. хапацца, хватацца
◊ хвататься за голову (за волосы) хапацца за галаву
утопающий и за соломинку хватается посл. тапелец і за саломінку хапаецца; калі топішся, за брытву ўхопішся -
174
хватит нареч. разг. хопіць; (достаточно, довольно) досыць, даволі, будзе, годзе
хватит с вас и этого хопіць (будзе) з вас і гэтага
хватит вам дурачиться годзе вам дурыцца
◊ с меня хватит з мяне хопіць (даволі)
хватит! хопіць! (даволі!, досыць!, годзе!); см. хватить II -
175
хватить
I совер.
1. (схватить) разг. хапіць, хваціць; ухапіць, ухваціць
хватить за рукав хапіць за рукаў; см. хватать I
2. (испытать) разг. набрацца, зазнаць
хватить горя, страху набрацца гора, страху
3. (ударить) разг. стукнуць, ударыць; (бросить) бразнуць, ляснуць
хватить кулаком по столу стукнуць (ударыць) кулаком па стале
хватить об пол бразнуць (ляснуць) аб падлогу
4. (поразить) хапіць; (повредить) пабіць; (прихватить) прыхапіць
его хватил удар яго спаралізавала, яго хапіў удар
морозом хватило посевы марозам пабіла (прыхапіла) пасевы
5. (выпить) прост. хапіць; цяпнуць
хватить рюмку хапіць (цяпнуць) чарку
6. (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць
хватить плясовую пусціцца ў скокі
◊ хватить через край перабраць меру (мерку) (далёка хапіць)
хватить лишнее хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)
II совер. безл. (быть достаточным) хапіць; стаць; см. хватать II -
176
хватиться совер. разг.
1. (схватиться) хапіцца, хваціцца; ухапіцца; ухваціцца; см. хвататься
2. (обнаружить исчезновение чего-либо) хапіцца; (начать искать) пачаць шукаць; (заметить пропажу) заўважыць; (оглядеться) агледзецца; (спохватиться) схамянуцца; (броситься искать) кінуцца
ты, смотри, проворнее, чтобы не хватились ты, глядзі, хутчэй, каб не хапіліся (не заўважылі, не агледзеліся, не схамянуліся)
она хватилась сумки яна пачала шукаць сумку -
177
хватка
1. хватка, -кі жен.
2. (клюв) спец. дзюба, -бы жен.
◊ мёртвая хватка мёртвая хватка -
178
хваткий разг. хваткі
- 179
-
180
хвойные мн. сущ. бот. хвойныя
На запыт знайшлося 1027 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць