На запыт знайшлося 49 артыкулаў

  1. 21
    хватит нареч. разг. хопіць; (достаточно, довольно) досыць, даволі, будзе, годзе
    хватит с вас и этого хопіць (будзе) з вас і гэтага
    хватит вам дурачиться годзе вам дурыцца
    с меня хватит з мяне хопіць (даволі)
    хватит! хопіць! (даволі!, досыць!, годзе!); см. хватить II
  2. 22
    хватить
    I совер.
    1. (схватить) разг. хапіць, хваціць; ухапіць, ухваціць
    хватить за рукав хапіць за рукаў; см. хватать I
    2. (испытать) разг. набрацца, зазнаць
    хватить горя, страху набрацца гора, страху
    3. (ударить) разг. стукнуць, ударыць; (бросить) бразнуць, ляснуць
    хватить кулаком по столу стукнуць (ударыць) кулаком па стале
    хватить об пол бразнуць (ляснуць) аб падлогу
    4. (поразить) хапіць; (повредить) пабіць; (прихватить) прыхапіць
    его хватил удар яго спаралізавала, яго хапіў удар
    морозом хватило посевы марозам пабіла (прыхапіла) пасевы
    5. (выпить) прост. хапіць; цяпнуць
    хватить рюмку хапіць (цяпнуць) чарку
    6. (сделать что-либо) прост. урэзаць, адпаліць
    хватить плясовую пусціцца ў скокі
    хватить через край перабраць меру (мерку) (далёка хапіць)
    хватить лишнее хапіць лішняе (перабраць меру, перабраць мерку)
    II совер. безл. (быть достаточным) хапіць; стаць; см. хватать II
  3. 23
    хватиться совер. разг.
    1. (схватиться) хапіцца, хваціцца; ухапіцца; ухваціцца; см. хвататься
    2. (обнаружить исчезновение чего-либо) хапіцца; (начать искать) пачаць шукаць; (заметить пропажу) заўважыць; (оглядеться) агледзецца; (спохватиться) схамянуцца; (броситься искать) кінуцца
    ты, смотри, проворнее, чтобы не хватились ты, глядзі, хутчэй, каб не хапіліся (не заўважылі, не агледзеліся, не схамянуліся)
    она хватилась сумки яна пачала шукаць сумку
  4. 24
    хватка
    1. хватка, -кі жен.
    2. (клюв) спец. дзюба, -бы жен.
    мёртвая хватка мёртвая хватка
  5. 25
    хваткий разг. хваткі
  6. 26
    хвать межд. в знач. сказ. разг.
    1. (схватил) хоп; (уварил) стук, лясь
    2. (хватился) хоп; (оглянулся) зірк; (начал искать) пачаў шукаць; см. хватить I, хватиться
  7. 27
    хвойные мн. сущ. бот. хвойныя
  8. 28
    хвойный
    1. (о лесе) хвойны, хваёвы
    хвойный лес хвойны (хваёвы) лес, хвойнік
    2. (прил. к хвоя) шыпулькавы; іглічны
  9. 29
    хворать несовер. разг. хварэць
  10. 30
    хворост муж.
    1. сухое галлё; (сырые берёзовые ветви) вецце, -цця ср.
    2. кул. хрушчы, -шчоў, ед. хрушч, род. хрушча муж.
  11. 31
    хворостина жен. дубец, -бца муж.
  12. 32
    хворостинник обл. хмызняк, -ку муж.
  13. 33
    хворый прост. хворы
  14. 34
    хворь прост. хворасць, -ці жен., хвароба, -бы жен., немач, -чы жен.
  15. 35
    хвост муж. в разн. знач. хвост, род. хваста муж.; (очередь - ещё) разг. чарга, -гі жен.
    конский хвост конскі хвост
    хвост самолёта хвост самалёта
    хвост платья хвост плацця
    хвост колонны хвост калоны
    студенты сдают хвосты разг. фам. студэнты здаюць хвасты
    вилять хвостом віляць (круціць) хвастом
    поджать хвост падкурчыць (падціснуць) хвост
    прищемить хвост прышчаміць хвост
    плестись в хвосте цягнуцца ў хвасце
    пришей кобыле хвост прышый кабыле хвост
    хвост пистолетом хвост абаранкам
    и в хвост и в гриву і ў хвост і ў грыву
    сорока на хвосте принесла погов. сарока на хвасце прынесла
    накрутить хвост накруціць хвост
    укоротить хвост прыціснуць хвост
    вертеть хвостом круціць хвастом
    быть (сидеть) на хвосте сядзець на хвасце, наступаць на пяты
    насыпать соли на хвост насыпаць солі на хвост
  16. 36
    хвостатый хвастаты
  17. 37
    хвостец анат. хвасцец, род. хвастца муж.
  18. 38
    хвостизм полит. хвасцізм, -му муж.
  19. 39
    хвостик уменьш. в разн. знач. хвосцік, -ка муж.
    с хвостиком з хвосцікам, з гакам
  20. 40
    хвостист полит. хвасціст, -та муж.

Паведаміць пра недакладнасьць