чужеземка чужаземка, -кі жен.

чужеземный чужаземны

чужеродный чужародны

чужестранец уст. чужаземец, -мца муж.

чужестранка чужаземка, -кі жен.

чужестранный чужаземны

чужеядный бот. чужаедны

чужие мн. сущ. чужыя, род. чужых
хоть бы при чужих постеснялся хаця б пры чужых пасаромеўся

чужое сущ. чужое, род. чужога ср.

чужой
1. прил. чужы
чужие вещи чужыя рэчы
под чужим именем пад чужым імем
в чужие руки у чужыя рукі
они чужие друг другу яны чужыя адзін другому
2. сущ. чужы, -жога муж.
◊ чужими руками жар загребать погов. чужымі рукамі жар заграбаць
на чужой счёт на чужы кошт
с чужих слов з чужых слоў
в чужих руках пирог велик (большой) у чужых руках пірог вялікі
под чужую дудку плясать погов. пад чужую дудку скакаць
чужую беду руками разведу посл. чужую бяду рукамі развяду
на чужой каравай рот не разевай посл. на чужы каравай рот не разяўляй
с чужого коня среди грязи долой посл. з чужога каня і ў гразі злазь

чуйка жен. прям., перен. уст. світка, -кі жен.; бравэрка, -кі жен.; армяк, -ка муж.

Чукотка Чукотка, -кі жен.

чукотский чукоцкі

Чукотский автономный округ Чукоцкая аўтаномная акруга

Чукотский полуостров Чукоцкі паўвостраў

Чукотское море Чукоцкае мора

чукча чукча, -чы муж., жен.

чукчанка чукчанка, -кі жен.

чулан муж. камора, -ры жен., спіжарня, -ні жен.

чуланный каморавы