цабэрак — тоўсты, няўвішны.
Як яму, такому цабэрку, на работу далёка хадзіць.

цагельнік — пячнік.
Чуць знайшлі цагельніка, каб печку скласці.
(Відаць, першапачаткова той, хто цэглу вырабляў на цагельні.)

цалёўка — дошка.
Паветку абабілі цалёўкамі.

цалкі — цэлая, нярэзаная бульба.
На вячэру зварым цалкі.

цацкаць — любавацца, песціць у руках.
Цацкаў-цацкаў і ў кішэнь узяў.

цацотка, цаца — капызістая, напорыстая, прабіўная.
Ты са сваей цацоткай яшчэ й наскачашся й наплачашся. Яна добрая цаца. Такіх цацаў многа ў срацы.