шлепаніна — мокрая, гразная дарога.
Па такой шлепаніні йсці не давядзі бог.

шлым-шлым — цяжка йсці, цягнуць ногі (гукаперайманне).
Ідзець Апёнчыха старая, ногі шлым-шлым, а за ей Ключончыха.

шлындаць — хадзіць, ступаць.
Старая яшчэ на нагах, троху шлындаіць.

шлында, шляйка — хто шляецца без справы.
Шлында-блында, а ўсюдых паспяваіць. Шляецца шляйка, як свіння незапёртая.

шляк — паласа на тканіне.
А хустка на ей уся ў пулятых шляках і спадніца шлякатая.

шляны — валацужны, беспрытульны.
Забралі б такога шлянага ў міліцыю.

шляпота — слата, дождж са снегам.
І дождж ідзець, і снег мяцець - шляпота. // Нашым дзявулькам жаніціся ахвота.

шляхтаваць — выціраць боты; яшчэ — адбрываць языком, сарамаціць, лаяць.
Я свае ногі шляхтавала-шляхтавала, знала, што тут памыта. Так ужо шляхтаваў, а яму ўсё як аб сценку гарох.

шляхтун — шляхетны, абыходлівы.
Шляхтун умеіць лёстачкі падпусціць.