Вучыўся ў Астроўшчынскай, Гаранскай і Наваполацкай школах. Па заканчэньні працаваў сьлесарам на заводзе жалезабэтонных канструкцыяў (1974-1976). Пасьля службы ў войску (1976-1978) працаваў у Полацку на вытворчым аб'яднаньні «Полімір» (1979). У тым жа годзе паступіў на філфак БДУ, пасьля трэцяга курсу перайшоў на завочнае аддзяленьне і з 1982 выкладаў беларускую мову і літаратуру ў школе № 5 Наваполацку. Пазьней працаваў навуковым супрацоўнікам у філіі Музэю Якуба Коласа ў Мікалаеўшчыне. У чэрвені 1985 менавіта ў Мікалаеўшчыне адбывалася сьвяткаваньне «Майстроўняй» Купальля, удзельнікі якога былі затрыманыя КГБ. Тады С. пазбавіўся працы.
З 1990 - на творчай працы. Сябра Саюзу пісьменьнікаў Беларусі з 1990.
Падчас вучобы ў БДУ быў адным з заснавальнікаў «Майстроўні». У сярэдзіне 1980-х сябра літаб'яднаньня «Тутэйшыя», наваполацкага экалягічнага руху «Сакавік», з 1989 - сябра БНФ.
Літаратурную дзейнасьць пачаў у газэце «Хімік» (1973), публікаваўся ў альманаху «Дзень паэзіі», часопісах «Маладосць», «Крыніца», газэце «ЛіМ», актыўна друкаваўся ў самвыдаце: «Літаратура», «Ксэракс беларускі», «Кантроль». Разам з В.Вячоркам і С.Дубаўцом пад калектыўным псэўданімам «Беларуская Талеранцыйная Грамада» выпускаў самвыдавецкую газэту «Люстра дзён» (1979-1980). Вядомы як беларускі паэт і бард, у другой палове 1980-х ягоныя вершы і песьні карысталіся вялікай папулярнасьцю, але ўлады чынілі перашкоды канцэртнай дзейнасьці, С. знаходзіўся пад пільнай увагай КГБ. Традыцыйнымі сталі падпольныя выступы барда ў Менску. Песьні з рамантычнага «Касінэрскага цыклю» гучалі літаральна на кожнай імпрэзе, «Я - нефармальны беларус» і «Фронт» сталі гімнамі Адраджэньня 1980-х. У ЗША і Канадзе выйшлі плыты зь песьнямі С. У 1989 выдаў паэтыцкі зборнік «Кроў на сумётах».
У 1991 па сямейных абставінах С. пераехаў у ЗША. Цяпер С. - журналіст Беларускай рэдакцыі Радыё «Свабода» ў Празе.
Тв.: 1. Кроў на сумётах. - Менск, 1989.
Ларыса Андросік
