а назва літары, якая абазначае гук [а], н., нескл., злучн., часц., выкл., прыназ.

аагамія -іі

аагоній -ія, -іі

аазіс -са, -се, -саў

аазісны

аалагічны

ааліт -іту, -іце

аалогія -іі

аанаўскі

аартальны

ааспора -ры

аб і аба прыназ., аб ім, аба мне, аба ўсіх

абабак -бка, -бку, -бкаў

абабегаць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

абабегчы зак., абабягу, абабяжыш, -ыць, -ым, абабежыце, абабягуць

абабіванне -нні

абабівацца незак., -аецца, -аюцца

абабіваць незак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

абабіты

абабіцца
1) абабіцца зак., -блюся, -бішся, -біцца, -бяцца
2) абабіцца зак., -б'юся, -б'ешся, -б'ецца, -б'ёмся, -б'яцеся, -б'юцца