н [эн] назва літары, якая абазначае гук [н], н., нескл.

на прыназ., часц.

наабапал прысл., прыназ.

наабворваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабгаблёўваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабганяць зак., -яю, -яеш, -яе, -яюць

наабгон прысл.

наабдзіраць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабдурваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабівацца зак., -аецца, -аюцца

наабіваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабіраць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабкалочваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабкопваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабкорваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

наабломліваць і наабломваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

нааблузваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

нааблупліваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

нааблушчваць зак., -аю, -аеш, -ае, аюць

наабменьваць зак., -аю, -аеш, -ае, -аюць