юха, юхі, юсе, ж.
1. кровь, преимущественно животных. НК: Дудар, № 31, презр.: кровь. Нсл. 725; Ксл.
спусьціць юху — ударить кого по носу до крови, НК: Игры, № 23. вообще ударить до крови. Ар.
Юху табе спушчу, ня лезь да мяне. Нсл. Мой пятух твайму ўчапіўся ў каршэнь і спусьціў яму юху. Ліпка Сян. (Ксл.).
2. уха, Нсл. 75. отвар или навар мясной, рыбий вообще.
Рыбная юха. Нсл. Ср. юшка I 3.
3. жидкая похлёбка. Нсл. 725.
Ня клоцак, а юхі наварыла. Нсл.
Ударение на ю — молодец. Нсл. 725. Хлапец юха. Нсл. Конь твой юха. Тм.

юхта, юхты, юхце, ж. — юфть. Гсл.; Ар.; Ксл.; Шсл.
Зь юхты боты пашыў. Лазаватка Сур. (Ксл.). Набраў юхты на боты. Ст. Крэпкая юхта ўдалася. Ст.