На запыт знайшлося 35 артыкулаў

  1. 21
    джоргаць -аю -аеш -ае, несоверш. — отрывисто, сильно тереть, рвать. Шсл.
    Джоргае камень аб камень. Скрыль Пух. (Шсл.).
    Однкрат. джартнуць уеш -нець -нем -ніце Шсл.
    Кола джарганула аб драбінку. Скрыль Пух. (Шсл.).
  2. 22
    джох!, междомет. — подражание удару кнута. Варсл.
    Джох бізуном па каню дый панёсься. Варсл.
  3. 23
    джупла -лы -ле, ж. и джупла -ла, ср. Нсл. — цыганский кнут, напоминает нагайку, НК: Очерки, № 726. цыганская напитанная смолою нагайка. Нсл. 128.
  4. 24
    джуплаваць ую -луеш -луе, несоверш., перех.
    1. сильно бить чем-л. гибким. Ар. Ср. джупла
    2. о большом дожде
    У тон дождж джуплуе. Ар.
  5. 25
    джургануцца -уся -нешся -нецца, соверш.
    1. удариться о что-л., резнуться. Бяльсл.
    Я ўцямне так джургануўся аб дрыж столу, што на лобе гуз ускочыў з кулак. Слаўнае Імсьц. (Бяльсл.).
    2. перен. — потрястись, прийти в взволнованное состояние. БНсл.
    Алесь, у смутку джургануўшысь, пашыўся ў запечак, загнуўшысь. Колас, Н. З. XV.
  6. 26
    джыг
    I (джыґ), джыґу, предл. джызе, м. — свист розгами. Нсл. 128; БНсл.
    Дзеці баяцца нічога так, як джыгу. Нсл.
    II (джыг), отгл. частица, обозначает:
    1. мгновенное ужаление. Нсл. 128.
    Пшчала джыг і ўкусіла. Нсл.
    2. удар ланцетом. Нсл. 128.
    3. быстрый удар розгою или хлястиком. Нсл. 128.
    Джыг па сьпіне. Нсл.
  7. 27
    джыгаліць -лю -ліш -ле — жалить крапивой, Растсл. жалить вообще.
  8. 28
    джыґаньне -ня, предл. -ню, ср. — хлестание чем-л. гибким. Нсл. 128; БНсл.
    Джыганьне дубцом. Нсл.
    Соверш. наджыґаць, перех. — насечь розгами. Нсл. 304.
  9. 29
    джыгацца -аюся -аешся -аецца, несоверш. — обжигаться крапивой.
    Однкрат. джынуцца — ожечься крапивой. Юрсл.
    Лёг на траву, а там крапіва; джыгнуўся - плячо як агнём гарыць. Юрсл.
  10. 30
    джыґаць (джыгаць, Дсл.) -аю -аеш -ае, несоверш.
    1. производить в воздухе свист чем-л. гибким, сечь, Нсл. 128. сечь гибким, Дсл. 166. хлестать. БНсл.
    Джыгаць дубцом. Дсл. Джыгаеш, як не сваімі рукамі. Нсл.
    2. жалить. Бяльсл.
    Я не пайду да вульля - пшчолы джыгаць будуць. Маляцічы Крым. (Бяльсл.). Напалі на каня воспы і пачалі джыгаць. В. Хутары Краснап. (Тм.).
    3. о быстром движении. Дсл. 166.
    Джыгае рыба ў вадзе.
    джыґнуць, Нсл. 128. джыгнуць, БНсл.; Юрсл. однкрат.
    1. ударить чем-л. гибким, Нсл. ударить быстро, прижечь, ПНЗ. хлеснуть.
    Джыгні яго добра разоў пяток. Нсл.
    2. похлестать в бане веником. Юрсл.
    3. джыґануць — ужалить. Варсл.; Бяльсл.
    Пшчала джыганула мяне ў вусну. Варсл. Як джыганула пшчала, аж падскочыў. Парадзіна Імсьц. (Бяльсл.).
    абджыгаць,
    1. высечь розгами. Нсл. 346.
    Абджыгала мяне матка хлыбазінаю. Пірагова Імсьц. (Бяльсл.). Глядзі, розкамі тут абджыгаю, калі зачэпіш тут што! Нсл.
    2. обкусать (о пчёлах). Бяльсл.
    Пшчолы абджыгалі хлапца. Будагошч Імсьц. (Бяльсл.).
  11. 31
    джыґнуцца, — см. под джыґацца
  12. 32
    джыґнуць, — см. под джыґаць
  13. 33
    джыгун -уна, предл. -уну, зват. -уне, мн. ч., дат. -ном, мн. ч., предл. -нох, м. — сильно ретивый (о коне и человеке). Шсл.
    Ну й джыгун жа Антонаў конь! Ст.
  14. 34
    джыгучка -чкі -чцы, ж., бот. — крапива (особый вид, С.) Гсл.; Верас. крапива жгучая. БНсл.
  15. 35
    джынджык -ыка, предл. -ыку, м. — вертопрах, Шсл. хлюст, пройдоха. Колас: Н.З. X.
    Усе знаюць гэтага джынджыка. Дукарка Сьміл. (Шсл.).
12

Паведаміць пра недакладнасьць