апагодзіцца — распагодзіцца.
Як апагодзіцца, дык гэтыя травы бяруць і ў ямы кладуць.

ападанкі, ападонне — ападак на дне катла ці місы; яшчэ — апалая садавіна.
А яму асталося толькі ападанкі з'есці. Узвар увесь выпілі, адно ападонне асталося. Наліў ападоння й частуіць, пі сам. Цэлы мех ападанак назбіралі.

ападоліцца — быць у жонкі пад слухом.
Быў малец як малец, ды ападоліўся.

апантаны — утрапёны, нястрыманы, звар'яцелы.
Апантанаму й мора па калену, і хмары па барадзе.

апаследкі — рэшткі, астаткі.
Апаследкі дошак ссунуў з машыны.

апіра — апора.
Гэта мая апіра надзейная.

аплэвуш — ацеслівы, непадцягнуты, няўзглядны.
На такога аплэвуша ніякая дзеўка не паглядзіць.

аплятанік, пляцёнак — буталь, аплецены лазой.
Бражкі быў цэлы аплітанік, дык выпіў адзін. Пляцёнак бражкі на стол - гуляй да ночы, пакуль запацеюць вочы!

аповалач — цямрэча, зацем, заслань.
Аповалач вочы завалакла, нічога не відаць, іду як сляпая.

аполак — дошка з краю бервяна, гарбыль.
Тынянка абабіта аполкамі, і добра.

апромеццю, промеццю — стрымгалоў, не зважаючы ні на кога.
Як угледзіць бацьку, апромеццю ляціць.

апрыч — асобна.
Ад усіх апрыч сядзіць.

апрычонкі, асабенкі — смачная ежа, якую трымаюць асобна для пестунка.
Ён толькі асабенкі есь, зласелы, здураны.

апсік — прэч, уцякай (вокрык на ката).
Апсік, дуронік!

апурхнуць — натапырыць пер'е, абвяць.
На такой золі куры апурхлі.

апячы — спячы, запячы.
У печы апяку печанёўку.