вэпрык
утравэцца ў гарод як вэпрык у бульбу. Малар. Няўхв. Пра чалавека, што нарабіў шкоды на чужой тэрыторыі. Нар. лекс., 88. ≺ Утравэцца - унадзіцца рабіць шкоду.