уедліва прысл.

уедлівасць -цю

уедлівы

уежна: хоць не ўежна, дык улежна

уезд (месца, праз якое ўязджаюць) -да, -дзе, -даў; (дзеянне) -ду, -дзе

уезджаны

уезджвацца незак., -аецца, -аюцца

уезджваць незак., -аю, -аеш, -ае, -аюць

уездзіцца зак., -дзіцца, -дзяцца

уездзіць зак., -джу, -дзіш, -дзіць, -дзяць

уесці зак., уем, уясі, уесць, уядзім, уясце, уядуць

уесціся зак., (увабрацца, усмактацца, улезці) уесца, уядуцца; (прывыкнуць да яды) уемся, уясіся, уесца, уядзімся, уясцеся, уядуцца

уехаць зак., уеду, -дзеш, -дзе, -дуць