агаломшаны -ая, -ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад агаломшыць.
Янусь ажно перастаў жаваць, агаломшаны важкасцю мудраслоўя. (П.Васючэнка)
2. у знач. прым. Збянтэжаны, разгублены.
Невыпадкова прэзідэнт Кыргызстана пры абмене афіцыйнымі прамовамі меў агаломшаны выгляд. (ЛіМ. 05.04.1996)

агаломшыць -шу, -шыш, -шыць, зак., каго. Моцна ўразіць, ашаломіць.
[Амерыканец] нас агаломшыў, заявіўшы: «Вось вы наракаеце на камерцыйнае кіно. А я вам скажу, што без камерцыйнага кіно ніякага іншага ў вас не будзе...» (ЛіМ. 31.10.1997)

аглуздзелы -ая, -ае. Няўцямны, адурэлы.
Нейкі час жыхары сядзелі, як замарожаныя, аглуздзелыя. (Ц.Гартны)

агмень -ю, м.
1. Вогнішча, агонь.
І пакуль гарыць агмень - дотуль цёпла сэрцу. І не страшна ў судны дзень целу майму ўмерці. (А.Сыс) Умей на кут святы перахрысціцца. Чужое хаты прывітай агмень. (У.Паўлаў)
2. Сімвал роднага дому, сям'і.
Нараджэнню таго, што ствараецца намі, спрыяе наш нязводны хатні агмень - непагаснае цяпельца, якое мы пастаянна падтрымліваем, сілкуем цяплом уласных душ. (ЛіМ. 02.01.1998)
3. Месца, цэнтр распаўсюджання чаго-н.; ачаг.
Прайсціся сцяжынкамі жыцця і творчасці народнага песняра дапаможа кніжка «Святло Купалавага дому», выпушчаная Дзяржаўным літаратурным музеем Янкі Купалы, складальнікам яе з'яўляецца гаспадыня гэтага агменю беларускасці Жана Дапкюнас. (ЛіМ. 17.04.1998)

агоньчык -у, м. Агеньчык.
На сінім тугім агоньчыку і праўда скоранька зашумеў і запыхкаў параю зялёны чайнік. (В.Адамчык) Ужо ім у вочы забліскалі рэдкія агоньчыкі з вокан хат. (Ц.Гартны)