нарва — няпрошаны чалавек, нахабнік.
Нарвецца нейкая нарва - і кукуй.

нарок — нараканне, дакаранне.
Хоць бы нарок які быў, усё малако прынялі.

нарошч — паўтор, заход, раз.
Як Салівея хавалі, хаўтуры ігралі ў два нарошчы.

нарэдчас — зрэдку.
Нарэдчас дык і добра троху выпіць, думкі перамяніць. Хоць нарэдчас згадзіцца ягоная помач.

насатка — насоўка.
Хоць насаткай вытрыся.

наследаваць — наслядзіць, пакінуць сляды.
Толькі падлогу памыла, а ён раз - і наследаваў.

насоў — апранаха, халат.
У мяне насавоў балесь ведаіць колькі.

насоўма — нахабна, жывасіллю.
Ніхто яго ня просіць, а ён сам насоўма лезіць.

наспарыць — урадзіць.
І ягадаў і грыбоў наспарыла гэтым годам, дзякаваць Божаньку.

настоліць — пакласці столь.
Столь настолілі, падлогу паклаў - хата гатова.

насупа — сярдзіты чалавек.
Такі стаў насупа, што забыўся, калі ўсміхаўся.

насушнае — слабое, струхлелае.
Страха саламяная, ён яе расхінець і ўлезіць, усё такоя насушная было.

насыціць — накарміць, здаволіць.
Усіх насыціла, дык за працу.

наські — тутэйшы, свой.
Ён чалавек наські, яму можна давяраць. Гэта нейкі ня наські - чужы, наезджы.

насявацца — самасеіцца.
Крапіва насяваецца, тады гарод глушыць.

наталкавацца — пагутарыць.
Нагаварыліся, наталкаваліся, а нічога ня выталкавалі.

натаптаны — у слядах, наследжаны.
Глядзь, аж снег натаптаны, нехта быў ноччу.

наткнуцца — сустрэцца, адведаць.
Хай бы ты ка мне, сваціца, наткнулася.

натрывожыць — расхваляваць, растрывожыць.
Толькі маю душу натрывожыў.

наўгадзь — наўздагад.
Наўгадзь узяла парасёнка з каша. Гаворыць абы-што наўзгаць.