вяркаць — плакаць, падаваць голас (звычайна пра дзіця).
Хто гэта там вяркаіць?

вясельнік — госць на вяселлі.
А вясельнікі пілі-елі й усмак пабіліся.

вясна — голад, бясхлебіца.
У іх летась такая вясна была, чуць выжылі. А сёлета вясны не было - да новіны дацягнулі.

вятка — натоўп, юрма.
Так і ходзяць вяткай цэлымі днямі.

вяхотка — звязаная з калючай травы, з вехця мачалка, каб шараваць посуд.
Вяхотку сшаравала, пакуль ададрала кацёл.

вячніна — трывалае, моцнае.
Новы кажух - гэта ўжо будзіць вячніна.