Ардынацыя, непадзельная і неадчужальная ўласнасць пэўнага магнацкага роду ў Рэчы Паспалітай.

Артадоксія, кірунак, якога няўхільна прытрымліваецца пэўнае вучэнне, светапогляд.

Арфаэпія, раздзел лінгвістыкі, які вывучае правільнае літаратурнае вымаўленне.

Архібіскуп, старшы біскуп, адна з вышэйшых ступеняў у іерархіі каталіцкай царквы.

Архідыякан, старшы дыякан, тытул святара пры храме, які валодае пэўнымі правамі нагляду за прыходскімі святарамі.

Архімандрыт, старшы манаскі сан 2-й ступені свяшчэнства (перад епіскапам); звычайна гэты сан мае настаяцель мужчынскага манастыра, рэктар духоўнай навучальнай установы.…

Архірэй, агульная назва вышэйшых праваслаўных святароў (епіскап, архіепіскап, мітрапаліт).

Арыфмалогія, чыстая матэматыка.

Арэал, вобласць пашырэння на зямной паверхні якой-небудзь з'явы, відаў жывёл, раслін і інш.

Асветніцтва, эпоха; ідэалагічная плынь і філасофская канцэпцыя, прыхільнікі якой зыходзілі з прыярытэту асветы, навукі і розуму ў жыцці асобы, грамадства, дзяржавы.…

Аскеза, лад жыцця, які адпавядае патрабаванням аскетызму (крайняя ступень устрымання і адрачэння ад жыццёвых даброт).

Астраметрыя, раздзел астраноміі, які займаецца вызначэннем дакладнага месцазнаходжання нябесных цел і іх змен з цягам часу.

Астэалогія, раздзел анатоміі, які вывучае будову і форму касцей у сувязі з іх функцыямі.

Атамізм, вучэнне аб перарывістай дыскрэтнай будове матэрыі.

Атэізм, бязбожжа; гістарычна разнастайныя формы адмаўлення абвяржэння рэлігійных уяўленняў і культаў, сцвярджае самакаштоўнасць быцця свету і чалавека.

Аўдытарыят (палявы аўдытарыят), надзвычайная судовая ўстанова, якая разглядала справы ўдзельнікаў нацыянальна-вызваленчага руху ў 1847-1848 у Беларусі, Польшчы і…

Аўтакефалія, самастойная царква, арганізацыйна незалежная ад аднайменнай царкоўнай арганізацыі, што знаходзіцца ўнутры або за межамі гэтай краіны.

Аўтарытарызм, антыдэмакратычная сістэма палітычнага панавання; антыправавая канцэпцыя і практыка ўладарання; рэжым беззаконня, гвалтоўнай улады, не абмежаванай правам,…