101 покуць (покут) покуць, -і, ж. і покут, -а, м. Место в углу под образами. На покуць, пад іконы, бацька і дзед кладуць патроху сена і каласавой саломы. Навуменка.… 102 поплаў, -лаву, м. Заливной луг. Я памятаю, што першая ад поплаву стаяла маленькая трохаконная хатка нашага вясковага каваля. Чорны. Узвышаліся плячыстыя стагі… 103 порт, -у, м. Льняная или хлопчатобумажная ткань. А спаткаем чалавека, порт рассцеле ён. Багдановіч. 104 посніца*, -ы, ж., разм. Постная еда. Язэп, праз цябе, Язэп. І ты ведаеш, чым гэта пахне. Адзін бы я... ніколі ў свеце. Калі ж у хаце посніца. І то, каб не ты,… 105 постаць, -і, ж. Полоса поля, занятая одной жнеёй или уборочной машиной. Мальвіна жала на гары, заняўшы постаць між жанок. Бялевіч. ...Выгляд зжатай постаці… 106 поўня, -і, ж. Луна в фазе круглого диска. Над партызанскімі лагерамі, дзе патухла зарыва, зноў зачырванелася неба, там узыходзіў месяц - сцёртая зверху поўня:… 107 почапка*, -і, ж. То, с помощью чего можно прицепить или привязать какой-либо предмет. Вінтоўку жоўтаю раменнаю почапкай павесіў на тын ля кухні. Быкаў. Весела… 108 пошум, -у, м., разм. Тихий шум. Зайграй жа пра новыя дні маладыя, пра наш адваёваны край, пра пошумы ніваў і былі лясныя зайграй жа, Даніла, зайграй! Пестрак.… 109 прававацца, незак., разм. Доказывать кому-либо свои права, свою правоту. ...Але скажуць яны свайму чалавеку ветлае, лагоднае слова, дармо, што скарбовыя парабкі,… 110 прадажнік, -а, м. Человек, продавшийся за обещание, вознаграждение. Гэта быў стары, месцамі крануты іржой сямізарадны наган, якім мы ў сваёй вёсцы яшчэ да роспуску… 111 прадвесне, -я, н. Канун весны, предвесеннее время. Адно з вясной яснай Палессе ускрэсне, спаткае няшчасна вясну і прадвесне. Купала. На ўзгорку ля камення раслі… 112 пражмо (прыжмо), -а, н., абл. Колоски ржи, запечённые на огне. Пахне пражмом, але іначай, як ад жмені каласоў, мацней, аж пяршыць у горле. Карамазаў. У руках у хлопчыка… 113 празрысцець, незак. Становиться прозрачным. Месяц неяк адразу ж змізарнеў, зрабіўся бледны і кволы - яго амаль не відаць было ў небе, якое проста ўвачавідкі празрысцела,… 114 пракідацца, незак. Изредка встречаться, попадаться среди чего-либо. Адзін схіл гары быў пакрыты жоўтым глыбокім пяском, сям-там пракідаліся чэзлыя кусцікі ядлоўцу,… 115 праставаць, незак., разм. Идти напрямик, не сворачивая. Пагаманіўшы з голлем, дамоў прастуе дзед, мяркуючы павольна, што складна зроблен свет. Лужанін. Тодаркаў… 116 прастарнець, незак. Становиться просторнее. Святлеў, прастарнеў намружысты, вузкі калідор у суботу па апошняй лекцыі. Калюга. І прастарнеў Радзімы шлях. Лужанін.… 117 прахапіцца, зак. Внезапно очнуться ото сна, пробудиться. Аднае ночы ўсе прахапіліся са сну ад вялікага крыку. Лынькоў. Ад дзіцячага крыку за сталом прахапіўся… 118 праява*, -ы, ж. Необыкновенное проишествие. Гоман, вохі і здзіўленне непакояць больш сяло: - Ось праява! Ось здарэнне! - толькі й гутаркі было. Колас. Запомнілася… 119 пробашч, -а, м. Католический священник, возглавляющий приход. А пробашч у турботах не разагнуў спіны ў касцельным сутарэнні. Бажко. Ён [Тамаш Зарэмбоўскі] сябраваў… 120 просва, -ы, ж., абл. Металлический болт для запирания ставен. ...Тут - замкнёны ўваход, аканіцы на просвах, за дрывамі прыхованы лаз у падвал... Лужанін. …