1 абапал, 1. прыназ. По обеим сторонам чего-либо. Там буйна буяюць кусты зеляніны абапал заглухлай старой азярыны. Колас. Абапал дарогі было жыта ў копах і… 2 абмарачыцца, зак., разм. В результате продолжительного кружения потерять ориентацию или равновесие. Анюта зусім абмарачылася, не магла ўцяміць, куды яны трапілі.… 3 абрасіцца*, зак. Намокнуть от росы. Абрасіліся то добра, а што б у хату свежанінкі прынесці. Лужанін. А ён [Чарнуха] зноў той жа сцяжынкай-пятлянкай, каб не абрасіцца,… 4 абрасіць*, зак. Намочить росой. А тут нават сена не хапіла: увечары паленаваўся нагрэбці паболей пад сябе, а зараз, калі дзе яго і натрусіў хто на грыве, дык… 5 аброк, -у, м. Корм для лошадей (обычно овёс). Давялося выпрагчы, і тады яна [кабыла] пайшла ўслед за гарматаю, а на прывале патрабавала порцыю аброку нароўні… 6 абшарнік, -а, м. Помещик, владеющий большими земельными наделами. Паводле закона, Шастака трэба было здаць у камендатуру, і ўжо адтуль, калі б ён выжыў, яго… 7 абшыванка, -і, ж. Выдолбленная из ствола дерева лодка с нашитыми для большей устойчивости бортами из досок. На досвітку наступнага дня ён [Кастусь] дабраўся да…
