дзедаваць, незак. Участвовать в обряде поминания покойников. А памятаеш, у тых, бывала, што за стол дзедаваць сядуць, сабе кожнаму сем'яніну ветла моргае лямпа,…

дзедзіч (дзедзіц), -а, м. Наследник дедовского имения, поместья, двора; владелец имения, полученного в наследство от предков. А ён, магнат насупроць мяне, дзедзіч, старога…

дзейкаць, незак., абл. Разносить молву, пускать слухи. - Ат, можа і няпраўда гэта зусім. Мала што дзейкаюць людзі. Зарэцкі. ...Бабкі, дрэмлючы на лавах, перахрысцяцца…

дзеравяшкі*, -ак, адз. няма. Обувь, выдолбленная из куска дерева, или на деревянной подошве. Яна [Эльзі] праляскала некалькі крокаў па непадмеценым бруку маленькімі…

дзірван*, -у, м. Непаханая земля, густо поросшая травой. Мартын Рыль, апёршыся на локаць, ляжыць на баку на прагрэтым дзірване. Колас. Белая вопратка дзірваноў,…

дзірванець, незак. Порастать травой. Ён усё часцей і часцей прыходзіў пад дзічку, глядзеў, як больш і больш пад ёю дзірванее зямля. Чорны. А абшары гэтыя паміж…

дзічка*, -і, ж. Плод дикого дерева (яблони, груши и т.д.). Сівы дзед мой, пан з сям'і мужыцкай, гэтак дзіўна ўнучку гадаваў, сыпаў шчодра ў прыполік дзічкі,…

дзічыха, -і, ж. Самка дикого кабана. Дзік ходзіць з дзічыхай, за ім - табун воўчы. Купала.

дзюбаты (дзюбасты), -ая, -ае. С большим клювом; похожий на клюв. ...Ядловец быў повен чорных ягад, дзюбастая птушка кінулася ў куст... Чорны. Адзін спазніўся той парой…

дзядзіна, -ы, ж. Жена дяди. ...Тое лепшае чалавецка-беларускае, што ўзгадавала ва мне сям'я (не ўся сям'я наша, а мама, дзядзіна, цётка, дзед, дзядзька і яшчэ…

дзядзінец*, -нца, м. Огороженный двор вокруг какого-либо строения. Прайшоўшы праз невялічкі, абгароджаны дзядзінец, абросшы густа крапівою і палыном, ён увайшоў…

дзядзькаванне, -я, н. Старый обычай беларусских панов отдавать своих сыновей на воспитание в крестьянские семьи. Стары Вежа прытрымліваўся старых звычаяў і загадаў…

дзяды*, -оў, адз. няма. Древний обряд поминания умерших; день этого поминания. Каб успакоіць бацькаву душу, чатыры разы на год спраўлялі «дзяды», на радаўніцу…

дзяцюк*, дзецюка, м., разм. Молодой парень. ...А ўжо яго старэйшы ўнук, яшчэ і не дзяцюк, а толькі ладны хлопчык, што ні ў вошта, аднак, ставіць лапці перад…