1 даверлівы, які кожнаму верыць. даверлівы прым. — Лаг. (Варлыга), даверчываны прым. — Мсцісл. (Юрчанка). 2 дакорлівы, які выказвае незадавальненне, папрок. упікальшчык м. — Мсцісл. (Бялькевіч), выяда м. і ж. — Гарадз. (Цыхун). 3 далікатны, ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі; уважлівы. далікатны прым. — Чэрв., Мсцісл., Жытк., Зах.-бран. р. (ТС, Шатэрнік, Юрчанка, Растаргуеў), далікатар… 4 дзіўны, які выклікае здзіўленне; незвычайны. дзіўны прым. — Чэрв. (Шатэрнік), дзівачны прым., дзівоснік м., дзівосніца ж. — мясц. (Насовіч), анцярэсны прым.… 5 добразычлівы, які жадае людзям дабра, прыхільна, спагадліва адносіцца да іншых. мярковы прым. — Хойн. (ЛАБНГ), мяркоўны прым. — Сен. (ЛАБНГ), мяркованы прым. — Малар.… 6 добры, чулы да людзей, спагадлівы, сардэчны. дабрак м. — Гом. (НЛГ), дабрач м. — Лельч. (Кучук), дабрэц м. — Стол. (ТС), дабрыня м. і ж. — мясц. (Насовіч),… 7 дрэнны, з адмоўнымі якасцямі або ўласцівасцямі; кепскі. лядашчыца ж. — Нясв. (Мат. мен.-мал.), ляды прым. — Маст. (Сл. Гарадз.), лядакі прым. — Клецк. (Мат.…
