жыццесцвярджальны жизнеутверждающий

жыццетрываласць ж. жизнестойкость

жыццетрывалы жизнестойкий

жыццё ср.
1. в разн. знач. жизнь ж.;
узнікненне жыцця на Зямлі возникновение жизни на Земле;
ж. раслін жизнь растений;
законы жыцця законы жизни;
прывычны спосаб жыцця привычный образ жизни;
рызыкаваць жыццём рисковать жизнью;
грамадскае ж. общественная жизнь;
правесці прапанову ў ж. провести предложение в жизнь;
◊ шэрае ж. серая жизнь;
райскае ж. райская жизнь;
правесці ў ж. провести в жизнь;
развітацца з жыццём распрощаться с жизнью;
дарога жыцця жизненный путь, дорога жизни;
ж. кіпіць жизнь бьёт ключом;
не даваць жыцця жизни не давать;
пуцёўка ў жыццё путёвка в жизнь;
аддаць (палажыць) жыццё (за каго, што) отдать (положить) жизнь (за кого, что);
выклікаць да жыцця вызвать к жизни;
вярнуць да жыцця вернуть к жизни;
дараваць жыццё даровать жизнь;
даць ж. (каму) дать жизнь (кому);
кончыць ж. кончить жизнь;
на зыходзе жыцця на закате дней; на склоне лет;
не падаваць прымет жыцця не подавать признаков жизни;
ператварацца ў ж. облекаться в плоть и кровь; претворяться в жизнь;
пытанне жыцця і смерці вопрос жизни и смерти;
паміж жыццём і смерцю между жизнью и смертью;
не на ж., а на смерць не на жизнь, а на смерть (на смерть);
выкрасліць з жыцця вычеркнуть из жизни;
корань ~цця корень жизни;
не ж., а маліна погов. не жизнь (не житьё), а малина

жыццё-быццё ср., разг. житьё-бытьё

жыццёва нареч. жизненно

жыццёвасць ж., в разн. знач. жизненность

жыццёвы
1. в разн. знач. жизненный;
ж. шлях жизненный путь;
ж. вопыт жизненный опыт;
~выя інтарэсы жизненные интересы;
2. (обыденный) житейский;
○ ж. эліксір жизненный эликсир

жыццядзейнасць ж., прям., перен. жизнедеятельность

жыццядзейны прям., перен. жизнедеятельный

жыццяздольнасць ж. жизнеспособность

жыццяздольны жизнеспособный

жыццялюб м. жизнелюб, жизнелюбец

жыццялюбны жизнелюбивый

жыццялюбства ср. жизнелюбие

жыццяпіс, -су м. жизнеописание ср.

жыццярадасна нареч. жизнерадостно

жыццярадаснасць ж. жизнерадостность

жыццярадасны жизнерадостный

жыць несов., в разн. знач. жить; (пребывать - ещё) проживать; (населять - ещё) обитать;
доўга ж. долго жить;
ж. думкай аб чым-небудзь жить мыслью о чём-л.;
твар чалавека жыў лицо человека жило;
ж. надзеяй жить надеждой;
ж. весела жить весело;
некалькі год ён жыў у Вільнюсе несколько лет он жил в Вильнюсе;
я жыву ў цёткі я живу (проживаю) у тётки;
на востраве жывуць палінезійцы на острове живут (обитают) полинезийцы;
ж. на адзіноце жить на отшибе;
◊ няхай жыве! да здравствует!;
ж. душа ў душу жить душа в душу;
ж. як душа жадае жить в своё удовольствие;
ж. прыпяваючы жить припеваючи;
ж. як кот з сабакам жить как кошка с собакой;
ж. панам (як пан, па-панску) жить барином;
жыў курылка! жив курилка!;
загадаў доўга ж. приказал долго жить;
ж. з мазаля жить собственным трудом;
ж. сваім розумам жить своим умом;
ж. сягонняшнім днём жить сегодняшним днём;
ж. чужым розумам жить чужим умом;
з ваўкамі ж. - па-воўчы выць посл. с волками жить - по-волчьи выть;
гора мучыць ды ж. вучыць посл. горе мучит да жить учит;
ж. як набяжыць погов. жить как придётся;
век жыві - век вучыся посл. век живи - век учись;
жывём, хлеб жуём погов. живём, хлеб жуём;
у горы ж. ды з перцам есці погов., ирон. в горе жить и с перцем есть